Hilža
Hilža
Hilža (hornjoserbšćina) wobdźěłać
substantiw, předmjeno, f wobdźěłać
kazus | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
nominatiw | Hilža | Hilži | Hilže |
genitiw | Hilže | Hilžow/Hilži | Hilžow/Hilži |
datiw | Hilži | Hilžomaj | Hilžam |
akuzatiw | Hilžu | Hilži | Hilže |
instrumental | z(e) Hilžu | z(e) Hilžomaj | z(e) Hilžemi |
lokatiw | po Hilže | po Hilžomaj | po Hilžach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
- Hil·ža
Wurjekowanje
- [1] MFA: ['hilža]
- Słuchowe přikłady:
Semantika
Woznamy:
Dalše wujasnjenja:
- [1]
Skrótšenki:
- [1] H.
Pochad:
- [1] wot grjekskeho mjena Ἐλισάβετ (Elisabet), wot hebrejskeho mjena אלישבע (Eliševa) z woznamom ‚Bóh je přisaha‘ abo ‚Bóh přisaha‘. Hebrejska forma Eliševa so namaka jako Elišeba w starych zakonje; grjekska forma Elisabet so w nowych zakonje namaka.
Warijanty:
Muske formy:
- [1]
Hyperonymy:
Hyponymy:
- [1]
Kolokacije:
- [1]
Přikłady:
- [1] Třinaće lěto traješe zbožowne mandźelstwo, dwě dźowce – Madlena Hilža a Marja Olga – běštej so narodźiłoj. (Handrij Zejler) [1]
- [1] Hilža k dźěćatku chwata. (Marja Kubašec) [2]
- [1] Na poslednim dnju šule přepoda Hilža Nukowa najlěpšim šulerjam wosmych do dźewjatych lětnikow Budyskeho serbskeho gymnazija, kiž su so na wurisanju Serbskeho šulskeho towarstwa wobdźělili, čestne wopisma. (Serbske Nowiny, 21. pražnika 1999) [3]
- [1] Dokelž so dešćowaše a dešćowaše, kokachu mužojo wjace hač hewak pola korčmarki Hilže, a Jan Mrózak a Pětr Wencl sydnyštaj so na basniski stólc. (Jurij Brězan) [4]
- [1] Krystof sam a zbytk budźe ćeće Hilži, rjedźerce šule a mudrej wjesnej žonje, w domjacnosći pomhać a tam swoje wuši nastajeć. (Jan Wornar) [5]
- [1] Holcow nańdźeš drje dosć, ale žanu Hilžu! (Mikławš Bjedrich-Radlubin) [6]
- [1] Jurij rejuje z Hilžu korčmarjec a lubkuje. (Handrij Zejler) [7]
- [1] Njeby němskemu knjezej cuzeho ani popřała, sama bě jeho tu nadešła, a sama chcyše jemu dobrotu činić – njech wón bě štóžkuli a njech jeho potajnstwo bywaše kajkežkuli – w Hilži bě lubosć žónskeje k njezbožownemu wotućiła. (Marja Kubašec) [2]
- [1] Njeje wěrno, Hilža! (Mikławš Bjedrich-Radlubin) [6]
Rěčne wobroty:
- [1]
Wotwodźene wopřijeća:
- [1]
Znate nošerki mjena:
- [1]
Přełožki wobdźěłać
Zapadosłowjanske předmjena wobdźěłać
Wšitke wobdźěłać
Referency a dalše informacije
- [1] Čěska wikipedija: Eliška
- [1] Němska wikipedija: Ilse (Vorname)
- [1] Pólska wikipedija: Halszka
- [1] Słowjenska wikipedija: Elza
Nóžki wobdźěłać
- ↑ Handrij Zejler: Zhromadźene spisy. Zwajzk 1. 1840. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ 2,0 2,1 Marja Kubašec: Koło časow. 2. přehladane a skrótšene wudaće. Budyšin: Domowina, 1968 [1959]. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Serbske Nowiny, 21. julija 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Jurij Brězan: Feliks Hanuš. Dźěl 3. Budyśin: Domowina, 1975. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Jan Wornar: Dypornak ma ptačka. Budyšin: Domowina, 1974. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ 6,0 6,1 Mikławš Bjedrich-Radlubin: Legendy a druhe powědańčka. Wotćišč z Katolskoho Pósta. Serbska knihownja čo. 1. Budyšin: L. A. Donnerhakec, 1914. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Handrij Zejler: Zhromadźene spisy. Zwajzk 6. 1850. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de