Kito

Commons
Commons

Kito (hornjoserbšćina) wobdźěłać

substantiw, předmjeno, m wobdźěłać

kazus singular dual plural
nominatiw Kito Kitaj Kitojo
genitiw Kita Kitow Kitow
datiw Kitej Kitomaj Kitam
akuzatiw Kita Kitow Kitow
instrumental z(e) Kitom z(e) Kitomaj z(e) Kitami
lokatiw po Kiće/po Kitu po Kitomaj po Kitach
wokatiw Kito Kitaj Kitojo

Ortografija

Dźělenje słowow:

Ki·to

Wurjekowanje

MFA: ['kʲitɔ], lokatiw ['kʲičɛ]
Słuchowe přikłady:

Semantika

Woznamy:

[1] serbske mužace předmjeno

Skrótšenki:

[1] K.

Pochad:

[1] krótšena forma wot Krystof a Křesćan

Warijanty:

[1] Křesćan, Krystof

Žónske formy:

[1]

Hyperonymy:

[1] předmjeno, mjeno

Hyponymy:

[1]

Kolokacije:

[1]

Přikłady:

[1] Tak škitam so najlěpje před paduchami, zo jim tu ničo sobuwzaća hódneho njewustajam. Jan dyrbješe přidać, zo ma Kito z tutej wěrnosću prawje, a zo nikomu móžno njebudźe lěpšeho recepta za zdźerženje a wuchowanje wobsedźenstwa wukazać. (Jakub Lorenc-Zalěski) [1]
[1] A tón dudak, to je tón najstarši, ale tola hišće jara čiły ludowy herc Kito Lejnik z Miłoraza. (Měrćin Nowak-Njechorński) [2]
[1] Bosćij a Michał Hesa něšto dnjow čakaštaj, hač Kito a Měto njepřińdźetaj. (Marja Kubašec) [3]
[1] Jónu na nalětnim dnju připołdnju přihladowaše młynk w zahrodźe na ławce sedźo, kak jeho synaj Kito a Mato třilětnymaj zrěbcomaj ze šćěću kožu hładźištaj. (Richard Iselt) [4]
[1] Pjatk, dnja 10. nowembra, čitachu w Budyskej Smolerjec kniharni předewšěm hornjoserbscy lyrikarjo: Róža Domašcyna, Marja Henčlowa, Marja Brězanowa, Lubina šěnec, Hana Wićazowa, Kito Lorenc, Beno Budar, Křesćan Krawc. (Rozhlad, 1996) [5]
[1] Na runym puću wot Kašporec Kita trjechi Jan Wjesela do wjesneje korčmy. (Jakub Lorenc-Zalěski) [1]
[1] Tam pak njeknježi tajki měr a tajka spokojnosć kaž w holi pola Kašporec Kita. Tam maja ludźo swoje starosće a tež swoje wjesela. (Jakub Lorenc-Zalěski) [1]
[1] Młodaj čłonaj towarstwa staj z hudźbnym wobrubjenjom předstajiłoj baseń Kita Lorenca Ptače slědy. (Serbske Nowiny, 10. žnjenca 1999) [6]
[1] Ale Jan so směješe a wobkrućeše Kitej, zo je to jemu runje tak prawje a zo njebudźe napitk mjenje derje słodźeć a zo drje ma to tež tak być, zo k jednoremu žiwjenju tež słuša najjednoriša nadoba a najskromniši naporjadk. (Jakub Lorenc-Zalěski) [1]
[1] Bosćij Kitej rozjasni, zo staj pola njeho Michała Hesu wuhladałoj, dokelž staj so njeprašejo a nječakajo, hdźe jich dowjedźe, do šewcownje zadobyłoj. (Marja Kubašec) [3]
[1] A wón dopomni so na Kašporec Kita, kotryž samotnje w holi w jednej zemskej pincy swoje žiwjenje chudobnje a prosće wjedźeše a kotrehož wobličo so při tym přeco smějkaše. (Jakub Lorenc-Zalěski) [1]
[1] Po puću zetka wón Kašporec Kita, sucheho zróstneho muža w štyrcetych lětach. (Jakub Lorenc-Zalěski) [1]
[1] Do Delnjeje Łužicy je dawno pućować chcył; po zeznaću z Janom Hančku, Nowocalskim studentom, a z delnjoserbskimaj wojakomaj, bratromaj Kitom a Mětom, so zaso žiwišo na tón kónc Łužicy dopomnił, kotryž hišće mało znaješe. (Marja Kubašec) [3]
[1] Michał Hesa w domje bura, pola kotrehož je za swój Picnjanski čas bydlił, delnju serbšćinu Choćebuskeje krajiny derje nawuknył, a rozmołwa z Kitom jemu běžnje wot huby dźěše. (Marja Kubašec) [3]
[1] Kito, daj młynčk mi, ja budu mlěć a ty budźeš mjez tym blido kryć, praješe Jan a wza młynčk so spjećowacemu Kitej z rukow a daše so nětk wjesele do mlěća. (Jakub Lorenc-Zalěski) [1]
[1] Wěš, Kito, kaž běše to w starych časach, hdyž ludźo tež hišće w murjowanych hrodach njebydlachu a hdyž sebi mjaso na kijach pječechu a sebi z warjenjom wulkich wušparanjow nječinjachu. (Jakub Lorenc-Zalěski) [1]

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1]

Znaći nošerjo mjena:

[1] Kito Lorenc

Přełožki wobdźěłać

Referency a dalše informacije

[1] Němska wikipedija: Kito
[1] Pólska wikipedija: Krzyś

Noty wobdźěłać

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Jakub Lorenc-Zalěski: Serbscy rjekowje. Zberka wubranych spisow. Berlin: Volk und Wissen, 1957. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  2. Měrćin Nowak-Njechorński: Molerjo, spěwarjo, podróžnicy. Zběrka reportažow a skicow. Budyšin: Domowina, 1954. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Marja Kubašec: Bosćij Serbin. Dźěl 3. Budyšin: Domowina, 1965. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  4. Richard Iselt: Bitwa w serbskej korčmje. Powědančka. Budyšin: Domowina, 1962. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  5. Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1996. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  6. Serbske Nowiny, 10. awgusta 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de