fijałka

fijałka (hornjoserbšćina) wobdźěłać

substantiw, f wobdźěłać

 
fijałka [2] (Viola odorata)
kazus singular dual plural
nominatiw fijałka fijałce fijałki
genitiw fijałki fijałkow fijałkow
datiw fijałce fijałkomaj fijałkam
akuzatiw fijałku fijałce fijałki
instrumental z(e) fijałku z(e) fijałkomaj z(e) fijałkami
lokatiw po fijałce po fijałkomaj po fijałkach


Ortografija

Dźělenje słowow:

fi·jał·ka

Wurjekowanje

MFA: ['fʲii̯au̯ka]
Słuchowe přikłady:

Semantika

Woznamy:

[1] kćenjowe rostliny wot roda Viola
[2] wonjata fijałka (Viola odorata): euraziska družina wot [1]

Dalše wujasnjenja:

[1]

Skrótšenki:

[1]

Pochad:

[1]

Synonymy:

[1]

Antonymy:

[1]

Hyperonymy:

[1,2] fijałkowa rostlina, kwětka, rostlina

Hyponymy:

[1] alpska fijałka, bahnowa fijałka, hajowa fijałka, konjaca fijałka, lěsna fijałka, rožana fijałka, wonjata fijałka, a druhe

Přikłady:

[1]

Kolokacije:

[1]

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1]

Přełožki wobdźěłać


Referency a dalše informacije

[1] wikipedijowy nastawk „Fijałka
[2] wikipedijowy nastawk „Wonjata Fijałka
 
Commons
 
Commons