tupěrować
tupěrować
tupěrować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | tupěruju | tupěrujemoj | tupěrujemy |
2. | tupěruješ | tupěrujetej (-taj) | tupěrujeće |
3. | tupěruje | tupěrujetej | tupěruja (tupěruju) |
aspekt | ip |
transgresiw | tupěrujo, tupěrujcy, tupěrowawši |
prezensowy particip | tupěrowacy |
preteritowy particip | tupěrowany |
ł-forma | tupěrował, tupěrowała, tupěrowało, dual: tupěrowałoj, plural: tupěrowali (tupěrowałe) |
werbalny substantiw | tupěrowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | tupěrowach | tupěrowachmoj | tupěrowachmy |
2. | tupěrowaše | tupěrowaštej | tupěrowašće |
3. | tupěrowaše | tupěrowaštej | tupěrowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | tupěrujmoj | tupěrujmy |
2. | tupěruj | tupěrujtej (-taj) | tupěrujće |
3. | tupěruj, njech tupěruje | tupěrujtej (-taj) | njech tupěruja (tupěruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
tu-pě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: tup'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne tupěrowaše je 0x dokładźene, tupěrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Włosy nošeše rozcybane a tupěrowane, a Chěžcyna so wosebje na jeje wulku hubu hněwaše. (Młynkowa)