wožiwjować
wožiwjować
wožiwjować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wožiwjuju | wožiwjujemoj | wožiwjujemy |
2. | wožiwjuješ | wožiwjujetej (-taj) | wožiwjujeće |
3. | wožiwjuje | wožiwjujetej | wožiwjuja (wožiwjuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | wožiwjujo, wožiwjujcy, wožiwjowawši |
prezensowy particip | wožiwjowacy |
preteritowy particip | wožiwjowany |
ł-forma | wožiwjował, wožiwjowała, wožiwjowało, dual: wožiwjowałoj, plural: wožiwjowali (wožiwjowałe) |
werbalny substantiw | wožiwjowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wožiwjowach | wožiwjowachmoj | wožiwjowachmy |
2. | wožiwjowaše | wožiwjowaštej | wožiwjowašće |
3. | wožiwjowaše | wožiwjowaštej | wožiwjowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | wožiwjujmoj | wožiwjujmy |
2. | wožiwjuj | wožiwjujtej (-taj) | wožiwjujće |
3. | wožiwjuj, njech wožiwjuje | wožiwjujtej (-taj) | njech wožiwjuja (wožiwjuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wo-ži-wjo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯oʒiu̯ʲou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wožiwjowaše je 0x dokładźene, wožiwjowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wožiwić; wožiwjeć; ze žiwjenjom napjelnić; ze žiwjenjom napjelnjeć; ze žiwjenjom napjelnjować; wubudźić; wozrodźić
Přikłady:
- [1] Druhi swat Złob so, tyšne horjo, walej žołmy, morjo, jasne hwězdy, hašejće: Lubosć wožiwjuje, chrobło porodźuje, k pokoju łódź dowjedźe. (Zejler)
- Twoju nož chcu chwalić rolu, chcu chroble sławić twoje městna starodawne a wožiwjować twojich synow mjena sławne, njech wutroba tež rozkoći so z dźiwjej bolu. (Ćišinski)