wobohaćować
wobohaćować
wobohaćować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wobohaćuju | wobohaćujemoj | wobohaćujemy |
2. | wobohaćuješ | wobohaćujetej (-taj) | wobohaćujeće |
3. | wobohaćuje | wobohaćujetej | wobohaćuja (wobohaćuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | wobohaćujo, wobohaćujcy, wobohaćowawši |
prezensowy particip | wobohaćowacy |
preteritowy particip | wobohaćowany |
ł-forma | wobohaćował, wobohaćowała, wobohaćowało, dual: wobohaćowałoj, plural: wobohaćowali (wobohaćowałe) |
werbalny substantiw | wobohaćowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wobohaćowach | wobohaćowachmoj | wobohaćowachmy |
2. | wobohaćowaše | wobohaćowaštej | wobohaćowašće |
3. | wobohaćowaše | wobohaćowaštej | wobohaćowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | wobohaćujmoj | wobohaćujmy |
2. | wobohaćuj | wobohaćujtej (-taj) | wobohaćujće |
3. | wobohaćuj, njech wobohaćuje | wobohaćujtej (-taj) | njech wobohaćuja (wobohaćuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wob-o-ha-ćo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯obohaʧou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wobohaćowaše je 0x dokładźene, wobohaćowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wobohaćić
Přikłady:
- [1] W tym wón serbske wuměłstwo cyle wuznamnje wobohaćuje. (Rozhlad 1999)
- Wornar, Eduard Wornar, Měrćin Wowčer, Rafael stencialny wid profiluje, z tym zo wona točace prašenja swojeho nutřkowneho swěta slěduje, skerje wotmjezowany rum serbskeje kultury daloko přesahujo, tutu pak tola wobohaćujo. (Rozhlad 1998)
- Hdźež su wšitcy jenacy, njemóže k wobohaćowanju dóńć. (Rozhlad 1991)
- Wosebje postrowuju Was jako našeho prěnjeho a jeničkeho -- tón čas woprawdźe serbskeho poeta -- ćim bóle, zo z krasnymi płodami swojeho bohateho ducha wobohaćujeće našu chudu >>Łužicu<<, kotrejež pycha sće. (Ćišinski)
- Wužiwa přisłowa a je sam tworićelsce wobohaćuje. (Iselt)
- Kak njedyrbjał tajki muž njewobmjezowaneho wliwa měć mjez swojimi ludźimi, kak hakle njedyrbjał před majestotnym wustupom dyrkotać rubježnik, kotryž je jenož dla hidy a wobohaćowanja na kubłach a česćach po serbskim kraju ničił, palił, morił (Zalěski)