Bjedrich

kazus singular dual plural
nominatiw BjedrichBjedrichajBjedrichojo
genitiw BjedrichaBjedrichowBjedrichow
datiw BjedrichejBjedrichomajBjedricham
akuzatiw BjedrichaBjedrichowBjedrichow
instrumental z(e) Bjedrichomz(e) Bjedrichomajz(e) Bjedrichami
lokatiw po Bjedrichupo Bjedrichomajpo Bjedrichach
wokatiw BjedrichoBjedrichajBjedrichojo

Ortografija

wobdźěłać

Dźělenje słowow:

Bjed·rich, genitiw Bjed·ri·cha

Wurjekowanje

wobdźěłać
MFA: [bʲɛdʀʲixʲ]
Słuchowe přikłady:

Woznamy:

[1] serbske mužace předmjeno
[2] serbske swójbne mjeno

Dalše wujasnjenja:

[2] genitiw dual a plural: hdyž dźe wo čłonow jedneje swójby, je genitiwna forma Bjedrichec

Skrótšenki:

[1,2] B.

Pochad:

[1] wot němskeho muskeho mjena Friedrich, dwuzdónkateho starowysokoněmskeho mjena, zestajaneho z germanskej mjenowej elementaj fried / fred (= měr) a rîch / rîk (= knježićel, kral), wot pragermanskeho *friþuz [→en] a *rīks [→en]
[2] wot [1]

Warijanty:

[1] Frido, Fryca

Žónske formy:

[1] Bjedruška, Bjedriška
[2] Bjedrichowa, Bjedrichec

Hyperonymy:

[1] předmjeno, mjeno
[2] swójbne mjeno, mjeno

Hyponymy:

[1]

Kolokacije:

[1]

Přikłady:

[1] Rjad předsydow zahaji 1847 Bjedrich Adolf Klin, předsyda Maćicy hač do 1855, po nim nastupi rěčnik Arnošt Rychtar na nimale 16 lět zastojnstwo, dźesatk lět předsydować/předsydowaše Jan Arnošt Smoler a po nim dwanaće lět Michał Hórnik. (Rozhlad, 1991) [1]
[1] Běchu pak tež druzy, kotřiž wužiwajo swoje dobyćerstwo wobydlerstwo daloko a šěroko krjudowachu, wurubjowachu, zabiwachu, zo bychu sej na swoju ruku přetrate wójnske strapacy zapłaćili, kotrež jim Bjedrich po jich zdaću přeskupje płaćeše. (Marja Kubašec)
[1] Do předsydstwa słušachu dale inženjer Bjedrich Wićaz jako zapisowar, hosćencar Hendrich Dietrich jako pokładnik a ja jako knihownik. (Bjarnat Krawc, Achim Brankačk) [2]
[1] Wjednistwo wójska jim jako Łužičanam hranicu dowěri, dokelž ju derje znaja a wědźa, hdźe so njewitane wosoby posoljo abo čušlaćy Bjedricha abo tež jeho tajni přiwisowarjo w Šleskej najlóšo přez mjezy kradnu. (Marja Kubašec)
[1] Wšo to Bosćij w krótkich wokomikach před sobu widźeše, hdyž mać a Ambrož a Michał Hesa na jeho rozsud čakachu, a to wšo dohromady dočini, zo wahać přesta a Ambrožej sobujězbu přilubi. »Pojědu z tobu, Ambrožo«, rjekny rozsudnje, »doma ničo njeskomdźu, a čehodla měł so Bjedrichej do wójska runjewon podtykować?« (Marja Kubašec)
[1] Zahorjeny wobroći so k swojemu synej Bjedrichej, kiž pódla stoješe, što by wón k tomu měnił. (Mikławš Bjedrich-Radlubin) [3]
[1] W internej diskusiji tutoho zarysa w Serbskim Instituće z.l. so wujewi, zo posudźejomoj ja a Pětr Kunze wosobinu prěnjeho předsydy MS, dr. Bjedricha Adolfa Klina wšelako. (Rozhlad, 1997) [4]
[1] Tola hižo lěta 1776 so znowa zhraba wosebje přez Bjedricha Mičku. (Jakub Bart-Ćišinski) [5]
[1] Ale Goethe je so tež zeznał z woprawdźitym Łužiskim Serbom, ze sobustawom Serbskeho prědarskeho towarstwa w Lipsku Bjedrichom Awgustom Koethu kiž běše so 1771 w Lubinje w Delnjej Łužicy narodźił. (Serbske Nowiny, 20. požnjenca 1999) [6]
[1] Nastawk wo Janje Bjedrichu Frycu (Rz 9/97, str. 340–341) je napisał Manfred Starosta. (Rozhlad, 1997) [4]

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1] Bjedruška, Bjedrichecy
[1,2] Bjedrichowe/-a/-y

Znaći nošerjo mjena:

[1] Bjedrich Awgust Bergan, Bjedrich Adolf Klin, Bjedrich Wylem Mička, Bjedrich Awgust Wićaz, Kryšan Bjedrich Faber, Pětr Bjedrich Halka, Jan Bjedrich Langa, Bohačesć Bjedrich Ponich, Arnošt Bjedrich Šołta
[2] Michał Bjedrich, Mikławš Bjedrich-Radlubin

Přełožki

wobdźěłać
Zapadosłowjanske předmjena
wobdźěłać

Referency a dalše informacije

wobdźěłać
[1] Čěska wikipedija: Bedřich
[1] Němska wikipedija: Friedrich
[1] Pólska wikipedija: Fryderyk (imię)
[1] Słowjenska wikipedija: Friderik
  1. Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1991.
  2. Bjarnat Krawc, Achim Brankačk: Žiwjenje je dźěło - wotpočink je mrěće : stawizna Bjarnata Krawca ; z jeho žiwjenjopisa, listow, rozprawow a swědstwow rowjenkow. Zestajena a wudospołnjena wot Achima Brankačka. Budyśin: Domowina, 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  3. Mikławš Bjedrich-Radlubin: I. Plista. Žortna bjesada. II. Ducy z kowarnje. Humoristiski wobraz. Serbska knihownja čo. 4. Budyšin: L. A. Donnerhakec, 1914. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  4. 1 2 Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1997. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  5. Jakub Bart-Ćišinski: Zhromadźene spisy. Zwjazk 8. 1880. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  6. Serbske Nowiny, 20. awgusta 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de