esperanto

esperanto

esperanto (hornjoserbšćina)

substantiw, n

kazus	singular	dual	plural
nominatiw	esperanto	esperanće	esperanta
genitiw	esperanta	esperantow	esperantow
datiw	esperantu	esperantomaj	esperantam
akuzatiw	esperanto	esperanće	esperanta
instrumental	pod esperantom	pod esperantomaj	pod esperantami
lokatiw	na esperanće	na esperantomaj	na esperantach

Ortografija

Dźělenje słowow: e-spe-ran-to

Semantika

Woznamy:

[1] kumštna rěč, wudźěłana wot L. Zamenhofa

[2] (přenjesene, husto wothódnoćace) měšeńca, wosebje rěčow

Dalše wujasnjenja:

tež maskulinum

Přikłady:

[1] Wšě móžne rěče mnohi wuknje, jendźelski, francoski, esperanto a štó wě što, štož snadź ženje w dušowpastyrstwje wužić njemóže - jenož rěče swojich wosadnych njewuknje. (Katolski Posoł 1911)

[2] To přichodny króć nochcył hižo na lochke ramjo brać, słowjanski esperanto ma w zapadnej Europje swoje mjezy. (Rozhlad 1993)

Wotwodźene wopřijeća:

esperantist, esperantistka, esperantologija

Přełožki

čěski: [1] esperanto (cs)

němski: [1] Esperanto (de) słowakski: [1] esperanto (sk)