Stanisław
Stanisław
Stanisław (hornjoserbšćina)
wobdźěłaćkazus | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
nominatiw | Stanisław | Stanisławaj | Stanisławojo |
genitiw | Stanisława | Stanisławow | Stanisławow |
datiw | Stanisławej | Stanisławomaj | Stanisławam |
akuzatiw | Stanisława | Stanisławow | Stanisławow |
instrumental | z(e) Stanisławom | z(e) Stanisławomaj | z(e) Stanisławami |
lokatiw | po Stanisławje | po Stanisławomaj | po Stanisławach |
wokatiw | Stanisławje | Stanisławaj | Stanisławojo |
Ortografija
Dźělenje słowow:
Wurjekowanje
- MFA: ['stanʲisu̯au̯], lokatiw ['stanʲisu̯au̯ʲɛ],
- Słuchowe přikłady:
Semantika
Woznamy:
Dalše wujasnjenja:
- [1]
Skrótšenki:
- [1] S.
Pochad:
- [1] dwuzdónkate słowjanske mjeno, zestajane z prasłowjanskeho *stani (bywać) a *slava (sława) respektiwnje serbski stać / stanyć a sława [1]
Warijanty:
Žónske formy:
- [1] Stanisława
Hyperonymy:
Hyponymy:
- [1]
Kolokacije:
- [1]
Přikłady:
- [1] Mjez mnohimi awtorami, za kotrychž twori awtobiografija spisowaćelske inspiracije, je tež kniha dopomnjenkow Měrćina Nowaka-Njechorńskeho „Žycie pisaćpisane i malowane“ (Žiwjenje pisane a molowane), kotruž je přełožił do pólšćiny wulce zasłužbny spěchowar serbskeje rěče a kultury Stanisław Marciniak. (Rozhlad, 1990) [2]
- [1] Najćešu z hłownych rólow dósta Stanisław Budar jako mudry nora, kotryž na błudnym předewzaću „zymskeje wójny“ dwěluje, so pak njemóže abo njecha z rozumom přesadźić. (Rozhlad, 1997) [3]
- [1] Tam běchmy šesćo: Borbora Ledźborec, Michał Nawka, Jan Malink, Bosko Neter, Stanisław Brězan a ja. (Serbske Nowiny, 1. winowca 1999) [4]
- [1] Tež wopyt w starym Europskim parlamenće być nam Stanisław Tilich zmóžnił. (Serbske Nowiny, 6. žnjenca 1999) [5]
- [1] Słónco wusuši módry nócny woblek stareho Stanisława a žołty nócny woblek młodeho Stanisława. Běłu zmawowanu nócnu košulku małeho Stanisława najspěšnišo wusuši. (Vera Ferra-Mikura) [6]
- [1] Z powójnskeje generacije kašubskich poetow je wosebje popularne tworjenje Alojza Nagla, Jana Piepki a Stanisława Pestki, kotryž z pseudonymom Jan Zbrzyca podpisowaše. (Rozhlad, 1998) [7]
- [1] We Łužica/Łužicy być mjeno Stan, kotryž być wotwodźowane wot Stanisława, prěni raz w lěće 1136 zapisane. (Serbske Nowiny, 1. winowca 1999) [4]
- [1] Lemjacy pesimizm jeju dźěłow woznamjenješe wužadanje za wusahowaceho dramatikarja epochi, Stanisława Wyspiańskeho (1869–1907), kaž tež za jeje wusahowaceho kritikarja, Stanisława Brzozowskeho (1878–1911). (Rozhlad, 1998) [7]
- [1] Tuchwilu (po Stanisławje Marciniaku a Ewa Siatkowskej) je wona předsydka koła, kiž być so do kulturneje sekcije Pólsko-serbskeho towarstwa, pod nawodom Zbigniewa Gajewskeho, přetworiło. (Rozhlad, 1996) [8]
- [1] „Ow haj!“ wotmołwi mały Stanisław. „Slyšu Weroniku wołać. Wona woła: ‚Stanisławje, snědań přihotowana je!‘ “ (Vera Ferra-Mikura) [6]
- [1] Swjata Ludmiła Swjaty Wjacławje Swjaty Wójćecho Swjaty Jano Nepomuko Swjaty Stanisławje Swjata Jadwiga Zbóžny (swjaty) Maksymiliano Kolbe Swjaty Józafato Wšitcy swjeći słowjanskich ludow – prošće za nas! (Wosadnik) [9]
- [1] Wobaj małej Stanisławaj jedyn na druheho narazymoj. (Vera Ferra-Mikura) [6]
- [1] Třo Stanisławojo z wowku, z maćerju a z Weroniku w přitulnej, małej chěžce bydlachu. (Vera Ferra-Mikura) [6]
Rěčne wobroty:
- [1]
Wotwodźene wopřijeća:
- [1]
Znaći nošerjo mjena:
- [1] Stanisław Tilich
Přełožki
wobdźěłaćZapadosłowjanske předmjena
wobdźěłać
|
Wšitke
wobdźěłać
|
|
Referency a dalše informacije
- [1] Čěska wikipedija: Stanislav
- [1] Němska wikipedija: Stanislaus
- [1] Pólska wikipedija: Stanisław
- [1] Słowjenska wikipedija: Stanislav
Nóžki
wobdźěłać- ↑ Za ‚prasłowjanski’ hlej jendźelski wiktionary: Category:Proto-Slavic_language. Nastawkej za *stani a *slava pak tam hišće (julija 2012) nima.
- ↑ Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1990.
- ↑ Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1997. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ 4,0 4,1 Serbske Nowiny, 1. oktobra 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Serbske Nowiny, 6. awgusta 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Vera Ferra-Mikura: Unsere drei Stanisläuse. Wien: Jungbrunnen, 1963.
- ↑ 7,0 7,1 Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1998.
- ↑ Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1996. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
- ↑ Wosadnik. Modlitiwy a kěrluše za katolskich Serbow. 2. nakład. Budyšin 1977. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de