awansować
awansować
awansować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | awansuju | awansujemoj | awansujemy |
| 2. | awansuješ | awansujetej (-taj) | awansujeće |
| 3. | awansuje | awansujetej | awansuja (awansuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | awansujo, awansujcy, awansowawši |
| prezensowy particip | awansowacy |
| preteritowy particip | awansowany |
| ł-forma | awansował, awansowała, awansowało, dual: awansowałoj, plural: awansowali (awansowałe) |
| werbalny substantiw | awansowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | awansowach | awansowachmoj | awansowachmy |
| 2. | awansowaše | awansowaštej | awansowašće |
| 3. | awansowaše | awansowaštej | awansowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | awansujmoj | awansujmy |
| 2. | awansuj | awansujtej (-taj) | awansujće |
| 3. | awansuj, njech awansuje | awansujtej (-taj) | njech awansuja (awansuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
a-wan-so-wać
Wurjekowanje
- IPA: au̯ansou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne awansowaše je 1x dokładźene, awansowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] awansěrować; postupić
Přikłady:
- [1] Juraj Kubanka studowaše na Wysokej šuli za muziske wuměłstwa w Bratislavje dźiwadłowu režiju a choreografiju a awansowaše so k šefchoreografej a wuměłskemu nawodźe swětoznateho słowakskeho "ludowuměłskeho kolektiwa SL' (Rozhlad 1993)
- Zahority přećel Serbow a hižo awansowany serbšćinar wón ze swojimi idejemi tež mje zapali. (Rozhlad 1991)