dźěd

dźěd

dźěd (hornjoserbšćina)

substantiw, m

kazus	singular	dual	plural
nominatiw	dźěd	dźědaj	dźědojo
genitiw	dźěda	dźědow	dźědow
datiw	dźědej	dźědomaj	dźědam
akuzatiw	dźěda	dźědow	dźědow
instrumental	z(e) dźědom	z(e) dźědomaj	z(e) dźědami
lokatiw	po dźědu	po dźědomaj	po dźědach
wokatiw	dźědo	dźědaj	dźědojo

Wurjekowanje

IPA: [ʥɪt]

Semantika

Wotwodźene wopřijeća:

dźědowje, dźěd a babka, dźědźik, dźědźičk, dźědowy, dźědkowy, dźědny, dźědojty, dźědowski, dźědźacy, dźědźinkojty, dźědźisko, dźědojtosć, dźědowizna, dźědowstwo, dźěduš, dźědušk

Přełožki

delnjoserbski: [1] stary nan  m, starki  m, grosk  m esperanto: [1] avo (eo) hebrejski: [1] סבא (he) (saba)

němski: [1] Großvater (de)