dozeznać

dozeznać

wuwidźeć (hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	dozeznaju	dozeznajemoj	dozeznajemy
2.	dozeznaješ	dozeznajetej (-taj)	dozeznajeće
3.	dozeznaje	dozeznajetej (-taj)	dozeznaja

aspekt	p
transgresiw	dozeznajo, dozeznajcy, dozeznawši
prezensowy particip	dozeznajacy
preteritowy particip	dozeznaty
ł-forma	dozeznał, dozeznała, dozeznało, dual: dozeznałoj, plural: dozeznali (dozeznałe)

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	dozeznach	dozeznachmoj	dozeznachmy
2.	dozezna	dozeznaštej	dozeznašće
3.	dozezna	dozeznaštej	dozeznachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	---	dozeznajmoj	dozeznajmy
2.	dozeznaj	dozeznajtej	dozeznajće
3.	dozeznaj, njech dozeznaje	dozeznajtej	njech dozeznaja

Ortografija

Dźělenje słowow: do-ze-znać

Semantika

Woznamy:

[1] spóznać

Synonymy:

[1] spóznać, zrozumić, dodnić

Přikłady:

[1] Prawopis pak njech z teksta samoho so pokaže a dozeznaje. (Urban)

Tež měješe za to dobrej woči, komu do wutroby zapohladnyć a dozeznać, kajkeho ducha tamón bě. (Sykora)

Hižo jowle na zemi bě wón ze swojim duchom kaž ze samymaj wočomaj swojeho zbóžnika wohladał, póznał, zeznał, we tamnym rjeńšim swětle pak je hakle jeho wšeho dozeznał a so nad nim z cyłej dušu zwjeselił. (Sykora)

Přełožki

esperanto: [1] finkoni (eo) francoski: [1] éprouver (fr)

němski: [1] erfahren (de)