ekskomunikować
ekskomunikować
ekskomunikować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | ekskomunikuju | ekskomunikujemoj | ekskomunikujemy |
| 2. | ekskomunikuješ | ekskomunikujetej (-taj) | ekskomunikujeće |
| 3. | ekskomunikuje | ekskomunikujetej | ekskomunikuja (ekskomunikuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | ekskomunikujo, ekskomunikujcy, ekskomunikowawši |
| prezensowy particip | ekskomunikowacy |
| preteritowy particip | ekskomunikowany |
| ł-forma | ekskomunikował, ekskomunikowała, ekskomunikowało, dual: ekskomunikowałoj, plural: ekskomunikowali (ekskomunikowałe) |
| werbalny substantiw | ekskomunikowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | ekskomunikowach | ekskomunikowachmoj | ekskomunikowachmy |
| 2. | ekskomunikowaše | ekskomunikowaštej | ekskomunikowašće |
| 3. | ekskomunikowaše | ekskomunikowaštej | ekskomunikowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | ekskomunikujmoj | ekskomunikujmy |
| 2. | ekskomunikuj | ekskomunikujtej (-taj) | ekskomunikujće |
| 3. | ekskomunikuj, njech ekskomunikuje | ekskomunikujtej (-taj) | njech ekskomunikuja (ekskomunikuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
ek-sko-mu-ni-ko-wać
Wurjekowanje
- IPA: ekskomunikou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne ekskomunikowaše je 0x dokładźene, ekskomunikowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Zetkach jeho -- tehdy, hdyž runje započach so z genetiku zaběrać a hdyž buchu rosowe muški ekskomunikowane -- wosrjedź tłóčency na kinowych schodach. (Brězan)
Přełožki wobdźěłać
|