eksmitować

eksmitować(hornjoserbšćina) wobdźěłać

werb wobdźěłać

wosoba singular dual plural
1. eksmituju eksmitujemoj eksmitujemy
2. eksmituješ eksmitujetej (-taj) eksmitujeće
3. eksmituje eksmitujetej eksmituja (eksmituju)
aspekt ip
transgresiw eksmitujo, eksmitujcy, eksmitowawši
prezensowy particip eksmitowacy
preteritowy particip eksmitowany
ł-forma eksmitował, eksmitowała, eksmitowało,
dual: eksmitowałoj, plural: eksmitowali (eksmitowałe)
werbalny substantiw eksmitowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. eksmitowach eksmitowachmoj eksmitowachmy
2. eksmitowaše eksmitowaštej eksmitowašće
3. eksmitowaše eksmitowaštej eksmitowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. eksmitujmoj eksmitujmy
2. eksmituj eksmitujtej (-taj) eksmitujće
3. eksmituj, njech eksmituje eksmitujtej (-taj) njech eksmituja (eksmituju)

Ortografija

Dźělenje słowow: eks-mi-to-wać

Wurjekowanje

IPA: eksmitou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne eksmitowaše je 0x dokładźene, eksmitowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] Same sebje ze swěta eksmitować. (Brězan)


Přełožki wobdźěłać