inhalěrować
inhalěrować
inhalěrować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | inhalěruju | inhalěrujemoj | inhalěrujemy |
| 2. | inhalěruješ | inhalěrujetej (-taj) | inhalěrujeće |
| 3. | inhalěruje | inhalěrujetej | inhalěruja (inhalěruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | inhalěrujo, inhalěrujcy, inhalěrowawši |
| prezensowy particip | inhalěrowacy |
| preteritowy particip | inhalěrowany |
| ł-forma | inhalěrował, inhalěrowała, inhalěrowało, dual: inhalěrowałoj, plural: inhalěrowali (inhalěrowałe) |
| werbalny substantiw | inhalěrowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | inhalěrowach | inhalěrowachmoj | inhalěrowachmy |
| 2. | inhalěrowaše | inhalěrowaštej | inhalěrowašće |
| 3. | inhalěrowaše | inhalěrowaštej | inhalěrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | inhalěrujmoj | inhalěrujmy |
| 2. | inhalěruj | inhalěrujtej (-taj) | inhalěrujće |
| 3. | inhalěruj, njech inhalěruje | inhalěrujtej (-taj) | njech inhalěruja (inhalěruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
in-ha-lě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: inhal'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne inhalěrowaše je 0x dokładźene, inhalěrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přełožki wobdźěłać
|