inkwirěrować
inkwirěrować
inkwirěrować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | inkwirěruju | inkwirěrujemoj | inkwirěrujemy |
| 2. | inkwirěruješ | inkwirěrujetej (-taj) | inkwirěrujeće |
| 3. | inkwirěruje | inkwirěrujetej | inkwirěruja (inkwirěruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | inkwirěrujo, inkwirěrujcy, inkwirěrowawši |
| prezensowy particip | inkwirěrowacy |
| preteritowy particip | inkwirěrowany |
| ł-forma | inkwirěrował, inkwirěrowała, inkwirěrowało, dual: inkwirěrowałoj, plural: inkwirěrowali (inkwirěrowałe) |
| werbalny substantiw | inkwirěrowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | inkwirěrowach | inkwirěrowachmoj | inkwirěrowachmy |
| 2. | inkwirěrowaše | inkwirěrowaštej | inkwirěrowašće |
| 3. | inkwirěrowaše | inkwirěrowaštej | inkwirěrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | inkwirěrujmoj | inkwirěrujmy |
| 2. | inkwirěruj | inkwirěrujtej (-taj) | inkwirěrujće |
| 3. | inkwirěruj, njech inkwirěruje | inkwirěrujtej (-taj) | njech inkwirěruja (inkwirěruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
in-kwi-rě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: inku̯iʀ'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne inkwirěrowaše je 0x dokładźene, inkwirěrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.