kamjenjować

wosoba singular dual plural
1. kamjenjuju kamjenjujemoj kamjenjujemy
2. kamjenjuješ kamjenjujetej (-taj) kamjenjujeće
3. kamjenjuje kamjenjujetej kamjenjuja (kamjenjuju)
aspekt ip
transgresiw kamjenjujo, kamjenjujcy, kamjenjowawši
prezensowy particip kamjenjowacy
preteritowy particip kamjenjowany
ł-forma kamjenjował, kamjenjowała, kamjenjowało,
dual: kamjenjowałoj, plural: kamjenjowali (kamjenjowałe)
werbalny substantiw kamjenjowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. kamjenjowach kamjenjowachmoj kamjenjowachmy
2. kamjenjowaše kamjenjowaštej kamjenjowašće
3. kamjenjowaše kamjenjowaštej kamjenjowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. kamjenjujmoj kamjenjujmy
2. kamjenjuj kamjenjujtej (-taj) kamjenjujće
3. kamjenjuj, njech kamjenjuje kamjenjujtej (-taj) njech kamjenjuja (kamjenjuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: ka-mje-njo-wać

Wurjekowanje

IPA: kamʲenʲou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne kamjenjowaše je 0x dokładźene, kamjenjowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] Wokoło 7 hodźin sypny so kamjenjowa sćěna a zasypny skałarja Arnošta Wjacku z Nowych Spytec. (Katolski Posoł 1914)
Profetow ß nam sabiwali a napominarjow nam -- 9 -- kamjenjowali. (Sykora)
Šćěpan wosrjedź howrjatych njepřećelow, kotřiž su na tym, joho z města wustorčić, zo bychu joho kamjenjowali, njepowalny wo- stanje a "połny Ducha swjatoho pohlada k njebju a wuhlada krasnosć Božu a Jězusa stojaceho na prawicy Božej. (Katolski Posoł 1917)
Jeruzalemje, Jeruzalemje, kiž ty moriš profetow a kamjenjuješ k tebi pósłanych! (Sćenje po Swj. Mateju 1960)
W Němcach bych so zjawnje wuznać směł, ale pola nas w serbskej Łužicy bychu mje kamjenjowali, Sće dźě Droždźijskeho kowarja Stoša hižo zeznał a jeho hněw na wučerjow a duchownych, kotřiž chcedźa lud z ćěmnosće na swětło dowjesć, Na fararja Zejlerja so samo hněwa! (Kubašec)
Derje zhóda, ke komu holčo chwata - zo jeho njesebična starosćiwosć při wšěm dźěle pola wjesnych chorych tamneho kamjenjowaneho w chěžce před lěsom njezabudźe. (Kubašec)
Lědy su jemu rany trochu zažiłe, a nětko dyrbjał za tych do smjerće hić, kotřiž jeho kamjenjowachu? (Kubašec)
Njech do wočow lud njekničomnej plunje a kamjenjuje ju (Ćišinski)
Jeli howjado muža abo žonu tak zbodźe, zo zemrěje, ma so howjado kamjenjować, jeho mjaso njesmě so jěsć. (Stary zakoń 1976)
Jeli pak je howjado hižo prjedy lóze było a wobsydnik jo njeje, njedźiwajo na napominanje, hladał, ma so howjado, kotrež je muža abo žonu zbodło, kamjenjować, tež jeho wobsydnik ma so ze smjerću pochłostać. (Stary zakoń 1976)
Jeli howjado njewólnika abo njewólnicu zbo dźe, ma so jeho knjezej třiceći šeklow slěbra zaplaćić, howjado ma so kamjenjować. (Stary zakoń 1976)
Štóž mjeno Jahwy hani, ma so ze smjerću pochlostać; wša wosada ma jeho kamjenjować. (Stary zakoń 1976)
Jahwe pak rěčeše k Mójzesej: ">Muž ma so ze smjerću pochlostać; wša wosada ma jeho zwonka lěhwa kamjenjować! (Stary zakoń 1976)
Na wuprajenje dweju abo třoch swědkow ma so tón kamjenjować, kiž je-sej jer~ zasłužił. (Stary zakoń 1976)
Synojo Israela kamjenjowachu jeho, tak zo wón zemrě. (Stary zakoń 1976)
Jeli zwěsćiš, zo je to wěsće wěrno a zo je so tuto žadławstwo w Israelu stalo, wuwjedź tohole muža abo tule žónsku, kiž staj tole złóstnistwo skućiłoj, ze swojich wrotow, muža abo žónsku, a kamjenjuj jeju hač do smjerće. (Stary zakoń 1976)
Sćele listy a powě- sće do łužiskich serbskich a němskich nowin, kiž Ebenezerskich Serbow ha- njachu a jim njesłyšane skutki wumje- towachu: Jan Swora so wopisowaše jako ludźidrač, kiž překřiwi pjenjezy swojich wosadnych, da muži po židow- skim wašnju wobrězować a přećiw- nikow kamjenjować (Rozhlad 1994)
Chcychu Blancharda kamjenjować. (Katolski Posoł 1913)
Zwaž sebi nadpad a kamjenjowanjo: bolosć, matra, zrudoba, tyšnosć, domapytanja, chorosće, starosće, z lubosću k Jězusej njesene, tež tebi murju přełamaju a zastupiš do njebjeskoho hrodu. (Katolski Posoł 1913)
Buchu kamjenjowani, z piłu rozrězani, spytowani, z mječom sćeći wumrěchu, chodźachu we wowčich a kozacych kožach, tradajcy, ćěsnjeni, rudźeni; kotrychž swět hódny njeběše, błudźachu w pusćinach, w horach, w prózdnjeńcach a jamach zemje: a ći wšitcy (buchu) ze swědčenjom wěry chwaleni. (Katolski Posoł 1913)
Tuž tež we wočach Židow bohahanjenjo, a bohahanjenjo hodźi so po židowskim zakonju jeno chostać a wjećić ze smjerću, z kamjenjowanjom. (Katolski Posoł 1912)


Přełožki

wobdźěłać