karkować

karkować(hornjoserbšćina) wobdźěłać

werb wobdźěłać

wosoba singular dual plural
1. karkuju karkujemoj karkujemy
2. karkuješ karkujetej (-taj) karkujeće
3. karkuje karkujetej karkuja (karkuju)
aspekt ip
transgresiw karkujo, karkujcy, karkowawši
prezensowy particip karkowacy
preteritowy particip karkowany
ł-forma karkował, karkowała, karkowało,
dual: karkowałoj, plural: karkowali (karkowałe)
werbalny substantiw karkowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. karkowach karkowachmoj karkowachmy
2. karkowaše karkowaštej karkowašće
3. karkowaše karkowaštej karkowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. karkujmoj karkujmy
2. karkuj karkujtej (-taj) karkujće
3. karkuj, njech karkuje karkujtej (-taj) njech karkuja (karkuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: kar-ko-wać

Wurjekowanje

IPA: kaʀkou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne karkowaše je 0x dokładźene, karkowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] Z tym je kónc karkowanja było, ale nic kónc dźěła a lutowanja. (Kubašec)
Štó měješe telko pjenjez nalutowanych, zo by měsacy dołho bjez zapłaćenja tkać a potom tydźenje z karkowanjom na wulkowiki zhubić móhł? (Kubašec)


Přełožki wobdźěłać