konfirmować

konfirmować(hornjoserbšćina) wobdźěłać

werb wobdźěłać

wosoba singular dual plural
1. konfirmuju konfirmujemoj konfirmujemy
2. konfirmuješ konfirmujetej (-taj) konfirmujeće
3. konfirmuje konfirmujetej konfirmuja (konfirmuju)
aspekt ip
transgresiw konfirmujo, konfirmujcy, konfirmowawši
prezensowy particip konfirmowacy
preteritowy particip konfirmowany
ł-forma konfirmował, konfirmowała, konfirmowało,
dual: konfirmowałoj, plural: konfirmowali (konfirmowałe)
werbalny substantiw konfirmowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. konfirmowach konfirmowachmoj konfirmowachmy
2. konfirmowaše konfirmowaštej konfirmowašće
3. konfirmowaše konfirmowaštej konfirmowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. konfirmujmoj konfirmujmy
2. konfirmuj konfirmujtej (-taj) konfirmujće
3. konfirmuj, njech konfirmuje konfirmujtej (-taj) njech konfirmuja (konfirmuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: kon-fir-mo-wać

Wurjekowanje

IPA: kɔnfiʀmou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne konfirmowaše je 0x dokładźene, konfirmowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] konfirměrować

Přikłady:

[1] W cyłej Klukšanskej wosadźe běchmy jich 15 serbskich konfirmandow, mjeztym zo buchu wjace hač 60 holcow a hólcow, byrnjež wšitcy ze serbskich swójbow, dla wšoněmskeje propagandy němsce konfirmowani. (Rozhlad 1995)
Ani Winfried, jenički hišće njekonfirmowany, njebě w krótkich cholowach. (Brězan)
W susodnym Zahorju narodźeny, bu dźě pozdźiši załožićel klasiskeje serbskeje hudźby w tutej cyrkwi wukřćeny a tež konfirmowany. (Rozhlad 1993)


Přełožki wobdźěłać