nakazować

nakazować(hornjoserbšćina) wobdźěłać

werb wobdźěłać

wosoba singular dual plural
1. nakazuju nakazujemoj nakazujemy
2. nakazuješ nakazujetej (-taj) nakazujeće
3. nakazuje nakazujetej nakazuja (nakazuju)
aspekt ip
transgresiw nakazujo, nakazujcy, nakazowawši
prezensowy particip nakazowacy
preteritowy particip nakazowany
ł-forma nakazował, nakazowała, nakazowało,
dual: nakazowałoj, plural: nakazowali (nakazowałe)
werbalny substantiw nakazowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. nakazowach nakazowachmoj nakazowachmy
2. nakazowaše nakazowaštej nakazowašće
3. nakazowaše nakazowaštej nakazowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. nakazujmoj nakazujmy
2. nakazuj nakazujtej (-taj) nakazujće
3. nakazuj, njech nakazuje nakazujtej (-taj) njech nakazuja (nakazuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: na-ka-zo-wać

Wurjekowanje

IPA: nakazou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne nakazowaše je 0x dokładźene, nakazowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] Wjetšina je zaslepjena, a pohani so nakazuja. (Nowy zakoń 1966)


Přełožki wobdźěłać