obdukować
obdukować
obdukować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | obdukuju | obdukujemoj | obdukujemy |
| 2. | obdukuješ | obdukujetej (-taj) | obdukujeće |
| 3. | obdukuje | obdukujetej | obdukuja (obdukuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | obdukujo, obdukujcy, obdukowawši |
| prezensowy particip | obdukowacy |
| preteritowy particip | obdukowany |
| ł-forma | obdukował, obdukowała, obdukowało, dual: obdukowałoj, plural: obdukowali (obdukowałe) |
| werbalny substantiw | obdukowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | obdukowach | obdukowachmoj | obdukowachmy |
| 2. | obdukowaše | obdukowaštej | obdukowašće |
| 3. | obdukowaše | obdukowaštej | obdukowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | obdukujmoj | obdukujmy |
| 2. | obdukuj | obdukujtej (-taj) | obdukujće |
| 3. | obdukuj, njech obdukuje | obdukujtej (-taj) | njech obdukuja (obdukuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
ob-du-ko-wać
Wurjekowanje
- IPA: obdukou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne obdukowaše je 0x dokładźene, obdukowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přełožki wobdźěłać
|