poklakować so
poklakować so
poklakować so(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | poklakuju | poklakujemoj | poklakujemy |
| 2. | poklakuješ | poklakujetej (-taj) | poklakujeće |
| 3. | poklakuje | poklakujetej | poklakuja (poklakuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | poklakujo, poklakujcy, poklakowawši |
| prezensowy particip | poklakowacy |
| preteritowy particip | poklakowany |
| ł-forma | poklakował, poklakowała, poklakowało, dual: poklakowałoj, plural: poklakowali (poklakowałe) |
| werbalny substantiw | poklakowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | poklakowach | poklakowachmoj | poklakowachmy |
| 2. | poklakowaše | poklakowaštej | poklakowašće |
| 3. | poklakowaše | poklakowaštej | poklakowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | poklakujmoj | poklakujmy |
| 2. | poklakuj | poklakujtej (-taj) | poklakujće |
| 3. | poklakuj, njech poklakuje | poklakujtej (-taj) | njech poklakuja (poklakuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
po-kla-ko-wać so
Wurjekowanje
- IPA: poklakou̯aʧ sɔ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne poklakowaše je 0x dokładźene, poklakowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] poklaknyć so; klaknyć so
Přikłady:
- [1] Jeho skónčenje njemóžeše daloko wjace być, přetož bóle a bóle poča so jemu před wočomaj ćmić, jeho noze słabnyštej a so poklakowaštej - a hłód a lačnosć přesćěhaštej jeho hač najsurowišo. (Zejler)
- Dźaknje před nim poklakuj! (Wałtar)
- A naplećechu ćernjowu krónu, stajichu ju na jeho hłowu a dachu jemu sćinu do praweje ruki, poklakowachu so před nim a wusměwachu jeho a dźachu: Budź strowjeny, židowski kralo! (Sćenje po Swj. Mateju 1960)
- Zwóńk klinka ze zwónčkom, a pobožnje so poklakuja, hdyž knjez nimo dźe (Ćišinski)