powobjedować
powobjedować
powobjedować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | powobjeduju | powobjedujemoj | powobjedujemy |
| 2. | powobjeduješ | powobjedujetej (-taj) | powobjedujeće |
| 3. | powobjeduje | powobjedujetej (-taj) | powobjeduja (powobjeduju) |
| aspekt | p | ||
| transgresiw | powobjedujo, powobjedujcy, powobjedowawši | ||
| prezensowy particip | powobjedowacy | ||
| preteritowy particip | powobjedowany | ||
| ł-forma | powobjedował, powobjedowała, powobjedowało, dual: powobjedowałoj, plural: powobjedowali (powobjedowałe) | ||
| werbalny substantiw | powobjedowanje | ||
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | powobjedowach | powobjedowachmoj | powobjedowachmy |
| 2. | powobjedowa | powobjedowaštej | powobjedowašće |
| 3. | powobjedowa | powobjedowaštej | powobjedowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | --- | powobjedujmoj | powobjedujmy |
| 2. | powobjeduj | powobjedujtej (-taj) | powobjedujće |
| 3. | powobjeduj, njech powobjeduje | powobjedujtej (-taj) | njech powobjeduja (powobjeduju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
po-wobje-do-wać
Wurjekowanje
- IPA: pou̯obʲedou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne powobjedowaše je 0x dokładźene, powobjedowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Pod dwěmaj hodźinomaj sy lědy powobjedował. (Koch)
- Hdyz pozdźišo w jednej z přichodnych wsow derje powobjedowa, zhubi so jeho mjerzanje dla podarmeho wopyta pola hajnikec dospołnje. (Brězan)
- Mjez šulerjemi sedźo powobjedowa wón a pochwali prěnje dźěło noweje kuchinskeje wobsadki. (Brězan)
- Wón powobjedowa kaž stajnje, hdyž dyrbješe Uška rano na probu, pola staršeju. (Brězan)
- Wón powobjedowa, štož jemu dźowka přinjese, za swojim blidom, w swojim domje. (Brězan)
- Esesacy w >>Pruskim worjole<< powobjeduja a ćahnu dale. (Brězan)
- Jako běchu wschitzy powobjedowali, chodźesche chěžor pó jstwje a porycža chwilku pak s tym, pak s tamnym knjesom, duž ß jeneho ß hoscźa woprascha: ,,Wotmolwcźe mi, luby, na to, s cžim ß to wułožicźe, so ß móhł tajke wulke skutki wuwjescź. (Sykora)
- Woltersdorf bě chwilu na njoh\' popoß a dokelž bě pola uich doma runje cžaß wobjedowacź, kasasche jemu: ,,Powostań dźenß pschipołdnju pschi naß a powobjeduj ß s nami. (Sykora)
- Róžeńčan pjekarka by mi wulku hlinjanu blešu stajiła na wokno, ja bych powobjedował a bych šoł. (Młynkowa)
- Po krótkim wutrobnym postrowjenju powobjedowachu wysoke knježstwa na abtowni a podachu so potom na wobhladowanjo nutřkownych klóštrskich rumnosćow, při čimž wulke zajimanjo za wšitko pokazowachu, najbóle knjeni pryncesna, kotraž tu prěni króć přebywaše. (Katolski Posoł 1914)
- Tež hišće jako arcybiskop přečini nětčiši bamž někotru hodźinu w pokornej jstwičcy zahrodnikowej, samo druhdy z nim sobu powobjedowa, wosebje hdyž polenta na blido přińdźe. (Katolski Posoł 1914)
- Hdyž běštaj jónu zasy w kuchni hromadźe powobjedowałoj, žanoho słowa pak njerěčałoj, ani na so njepohladnyłoj, stany nadobo Jurij, dźěše do jstwy do swojeje křiny a wućahny tam kofejowy młynčk a kofej, a přińdźe zasy do kuchnje. (Katolski Posoł 1917)
- Nóžkowachmy tak hač do 122 hodźin, hdyž zastachmy, zo bychmy powobjedowali. (Katolski Posoł 1917)
- Wuprajiwši swój dźak za dobry kofej a zajimawu bjesadu, so rozžohnowa, Młodaj čłowjekaj běštaj so tež na wobjed načakałoj hospoza jimaj poskići, zo byštaj hnydom powobjedowałoj, hdźež sedźitaj. (Kubašec)
- Toho su Prusojo tež hižo raz takle w pazorach poměli, tehdy smy na farje poslednju staru kokoš za njeho zarězali, zo by powobjedować móhł. (Kubašec)
- To mje jara zwjeseli, >>Ale najprjedy powobjedujmy! (Kubašec)
- Sym z njej w chwatku powobjedowała a potom z wozyčkom wobjed won wjezła, hdyž jeje synk ze šule přiběza. (Kubašec)
- Hač by sama powobjedowała? (Kubašec)
- Bě drje z dohladowarku w hajnkowni a bě tež powobjedował, lěpje hač my. (Kubašec)
- Hdźe žony powobjeduja, hač w lěsu nutřka abo na kromje lěsa, so jeho nan wopraša. (Kubašec)
- Hdyž běštaj starosławny Budyšin dojěłoj, so runu šćežku, jeno z chwatkom powobjedowawši, na puć do Róžowcow nastajištaj. (Ćišinski)