promeněrować
promeněrować
promeněrować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | promeněruju | promeněrujemoj | promeněrujemy |
| 2. | promeněruješ | promeněrujetej (-taj) | promeněrujeće |
| 3. | promeněruje | promeněrujetej | promeněruja (promeněruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | promeněrujo, promeněrujcy, promeněrowawši |
| prezensowy particip | promeněrowacy |
| preteritowy particip | promeněrowany |
| ł-forma | promeněrował, promeněrowała, promeněrowało, dual: promeněrowałoj, plural: promeněrowali (promeněrowałe) |
| werbalny substantiw | promeněrowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | promeněrowach | promeněrowachmoj | promeněrowachmy |
| 2. | promeněrowaše | promeněrowaštej | promeněrowašće |
| 3. | promeněrowaše | promeněrowaštej | promeněrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | promeněrujmoj | promeněrujmy |
| 2. | promeněruj | promeněrujtej (-taj) | promeněrujće |
| 3. | promeněruj, njech promeněruje | promeněrujtej (-taj) | njech promeněruja (promeněruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
pro-me-ně-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: pʀomen'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne promeněrowaše je 0x dokładźene, promeněrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přełožki wobdźěłać
|