rezidować

rezidować

rezidować(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	reziduju	rezidujemoj	rezidujemy
2.	reziduješ	rezidujetej (-taj)	rezidujeće
3.	reziduje	rezidujetej	reziduja (reziduju)

aspekt	ip
transgresiw	rezidujo, rezidujcy, rezidowawši
prezensowy particip	rezidowacy
preteritowy particip	rezidowany
ł-forma	rezidował, rezidowała, rezidowało, dual: rezidowałoj, plural: rezidowali (rezidowałe)
werbalny substantiw	rezidowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	rezidowach	rezidowachmoj	rezidowachmy
2.	rezidowaše	rezidowaštej	rezidowašće
3.	rezidowaše	rezidowaštej	rezidowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	—	rezidujmoj	rezidujmy
2.	reziduj	rezidujtej (-taj)	rezidujće
3.	reziduj, njech reziduje	rezidujtej (-taj)	njech reziduja (reziduju)

Ortografija

Dźělenje słowow: re-zi-do-wać

Wurjekowanje

IPA: ʀezidou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne rezidowaše je 0x dokładźene, rezidowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] Dom Swjateho Wita njezhubi nic próška rjanosće a njepřidoby sej nic swětleško rjanosće, štóžkuli by na Hradčanach rezidował -- Habsburgska Terezija, ludźižračk Heydrich abo čěski hórnik -- Dom steješe njehibny a kupaše so w rańšim słóncu a wěšeše sej wječorne směrki na třěchu a wěže. (Brězan)

Adam reziduje při wulkim blidźe wosrjedź stwy, za "nim při pulće koka - hižo "dźewjate lěto - horliwy 'pisarprotokolant. (Rozhlad 1993)

Wobaj sej wumolujetaj, kak budźetaj tam rezidować, pos budźe před domom wozyčk stražować. (Rozhlad 1999)

Tam hdźež je na Kurta Pchalekowej něH-dy legendarny serbski kniharnik Arnošt Simon rezidował, je Ludowe nakładnistwo Domowina zarjadowało swoju nowu kniharnju. (Rozhlad 1991)

Přełožki

němski: [1] hofhalten (de)