rezistěrować
rezistěrować
rezistěrować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rezistěruju | rezistěrujemoj | rezistěrujemy |
| 2. | rezistěruješ | rezistěrujetej (-taj) | rezistěrujeće |
| 3. | rezistěruje | rezistěrujetej | rezistěruja (rezistěruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | rezistěrujo, rezistěrujcy, rezistěrowawši |
| prezensowy particip | rezistěrowacy |
| preteritowy particip | rezistěrowany |
| ł-forma | rezistěrował, rezistěrowała, rezistěrowało, dual: rezistěrowałoj, plural: rezistěrowali (rezistěrowałe) |
| werbalny substantiw | rezistěrowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rezistěrowach | rezistěrowachmoj | rezistěrowachmy |
| 2. | rezistěrowaše | rezistěrowaštej | rezistěrowašće |
| 3. | rezistěrowaše | rezistěrowaštej | rezistěrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | rezistěrujmoj | rezistěrujmy |
| 2. | rezistěruj | rezistěrujtej (-taj) | rezistěrujće |
| 3. | rezistěruj, njech rezistěruje | rezistěrujtej (-taj) | njech rezistěruja (rezistěruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
re-zi-stě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: ʀezist'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne rezistěrowaše je 0x dokładźene, rezistěrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.