rozbrojować so

rozbrojować so(hornjoserbšćina) wobdźěłać

werb wobdźěłać

wosoba singular dual plural
1. rozbrojuju rozbrojujemoj rozbrojujemy
2. rozbrojuješ rozbrojujetej (-taj) rozbrojujeće
3. rozbrojuje rozbrojujetej rozbrojuja (rozbrojuju)
aspekt ip
transgresiw rozbrojujo, rozbrojujcy, rozbrojowawši
prezensowy particip rozbrojowacy
preteritowy particip rozbrojowany
ł-forma rozbrojował, rozbrojowała, rozbrojowało,
dual: rozbrojowałoj, plural: rozbrojowali (rozbrojowałe)
werbalny substantiw rozbrojowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. rozbrojowach rozbrojowachmoj rozbrojowachmy
2. rozbrojowaše rozbrojowaštej rozbrojowašće
3. rozbrojowaše rozbrojowaštej rozbrojowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. rozbrojujmoj rozbrojujmy
2. rozbrojuj rozbrojujtej (-taj) rozbrojujće
3. rozbrojuj, njech rozbrojuje rozbrojujtej (-taj) njech rozbrojuja (rozbrojuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: roz-bro-jo-wać so

Wurjekowanje

IPA: ʀɔzbʀɔi̯ou̯aʧ sɔ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne rozbrojowaše je 0x dokładźene, rozbrojowa (móže tež něšto druhe być) 0x.


Přełožki wobdźěłać