rozkałować

rozkałować(hornjoserbšćina) wobdźěłać

werb wobdźěłać

wosoba singular dual plural
1. rozkałuju rozkałujemoj rozkałujemy
2. rozkałuješ rozkałujetej (-taj) rozkałujeće
3. rozkałuje rozkałujetej rozkałuja (rozkałuju)
aspekt ip
transgresiw rozkałujo, rozkałujcy, rozkałowawši
prezensowy particip rozkałowacy
preteritowy particip rozkałowany
ł-forma rozkałował, rozkałowała, rozkałowało,
dual: rozkałowałoj, plural: rozkałowali (rozkałowałe)
werbalny substantiw rozkałowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. rozkałowach rozkałowachmoj rozkałowachmy
2. rozkałowaše rozkałowaštej rozkałowašće
3. rozkałowaše rozkałowaštej rozkałowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. rozkałujmoj rozkałujmy
2. rozkałuj rozkałujtej (-taj) rozkałujće
3. rozkałuj, njech rozkałuje rozkałujtej (-taj) njech rozkałuja (rozkałuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: roz-ka-ło-wać

Wurjekowanje

IPA: ʀɔzkau̯ou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne rozkałowaše je 0x dokładźene, rozkałowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] rozkałać; kałać


Přełožki wobdźěłać