rozkrasnjować
rozkrasnjować
rozkrasnjować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | rozkrasnjuju | rozkrasnjujemoj | rozkrasnjujemy |
2. | rozkrasnjuješ | rozkrasnjujetej (-taj) | rozkrasnjujeće |
3. | rozkrasnjuje | rozkrasnjujetej | rozkrasnjuja (rozkrasnjuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | rozkrasnjujo, rozkrasnjujcy, rozkrasnjowawši |
prezensowy particip | rozkrasnjowacy |
preteritowy particip | rozkrasnjowany |
ł-forma | rozkrasnjował, rozkrasnjowała, rozkrasnjowało, dual: rozkrasnjowałoj, plural: rozkrasnjowali (rozkrasnjowałe) |
werbalny substantiw | rozkrasnjowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | rozkrasnjowach | rozkrasnjowachmoj | rozkrasnjowachmy |
2. | rozkrasnjowaše | rozkrasnjowaštej | rozkrasnjowašće |
3. | rozkrasnjowaše | rozkrasnjowaštej | rozkrasnjowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | rozkrasnjujmoj | rozkrasnjujmy |
2. | rozkrasnjuj | rozkrasnjujtej (-taj) | rozkrasnjujće |
3. | rozkrasnjuj, njech rozkrasnjuje | rozkrasnjujtej (-taj) | njech rozkrasnjuja (rozkrasnjuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
roz-kra-s-njo-wać
Wurjekowanje
- IPA: ʀɔzkʀasnʲou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne rozkrasnjowaše je 0x dokładźene, rozkrasnjowa (móže tež něšto druhe być) 0x.