rozmjatować
rozmjatować
rozmjatować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozmjatuju | rozmjatujemoj | rozmjatujemy |
| 2. | rozmjatuješ | rozmjatujetej (-taj) | rozmjatujeće |
| 3. | rozmjatuje | rozmjatujetej | rozmjatuja (rozmjatuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | rozmjatujo, rozmjatujcy, rozmjatowawši |
| prezensowy particip | rozmjatowacy |
| preteritowy particip | rozmjatowany |
| ł-forma | rozmjatował, rozmjatowała, rozmjatowało, dual: rozmjatowałoj, plural: rozmjatowali (rozmjatowałe) |
| werbalny substantiw | rozmjatowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozmjatowach | rozmjatowachmoj | rozmjatowachmy |
| 2. | rozmjatowaše | rozmjatowaštej | rozmjatowašće |
| 3. | rozmjatowaše | rozmjatowaštej | rozmjatowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | rozmjatujmoj | rozmjatujmy |
| 2. | rozmjatuj | rozmjatujtej (-taj) | rozmjatujće |
| 3. | rozmjatuj, njech rozmjatuje | rozmjatujtej (-taj) | njech rozmjatuja (rozmjatuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
roz-mja-to-wać
Wurjekowanje
- IPA: ʀɔzmʲatou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne rozmjatowaše je 0x dokładźene, rozmjatowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] mjasć; rozmjasć; rózno mjasć; roztłóčić; roztłóčeć