rozpójšować
rozpójšować
rozpójšować (hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozpójšuju | rozpójšujemoj | rozpójšujemy |
| 2. | rozpójšuješ | rozpójšujetej (-taj) | rozpójšujeće |
| 3. | rozpójšuje | rozpójšujetej | rozpójšuja (rozpójšuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | rozpójšujo, rozpójšujcy, rozpójšowawši |
| prezensowy particip | rozpójšowacy |
| preteritowy particip | rozpójšowany |
| ł-forma | rozpójšował, rozpójšowała, rozpójšowało, dual: rozpójšowałoj, plural: rozpójšowali (rozpójšowałe) |
| werbalny substantiw | rozpójšowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozpójšowach | rozpójšowachmoj | rozpójšowachmy |
| 2. | rozpójšowaše | rozpójšowaštej | rozpójšowašće |
| 3. | rozpójšowaše | rozpójšowaštej | rozpójšowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | rozpójšujmoj | rozpójšujmy |
| 2. | rozpójšuj | rozpójšujtej (-taj) | rozpójšujće |
| 3. | rozpójšuj, njech rozpójšuje | rozpójšujtej (-taj) | njech rozpójšuja (rozpójšuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
roz-pój-šo-wać
Wurjekowanje
- IPA: ʀɔzpói̯ʃou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne rozpójšowaše je 0x dokładźene, rozpójšowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] r; o; z; p; o; w; [[�]]; [[�]]; [[�]]; [[�]]; o; w; a; [[�]]; [[�]]