rozpukować
rozpukować
rozpukować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozpukuju | rozpukujemoj | rozpukujemy |
| 2. | rozpukuješ | rozpukujetej (-taj) | rozpukujeće |
| 3. | rozpukuje | rozpukujetej | rozpukuja (rozpukuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | rozpukujo, rozpukujcy, rozpukowawši |
| prezensowy particip | rozpukowacy |
| preteritowy particip | rozpukowany |
| ł-forma | rozpukował, rozpukowała, rozpukowało, dual: rozpukowałoj, plural: rozpukowali (rozpukowałe) |
| werbalny substantiw | rozpukowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozpukowach | rozpukowachmoj | rozpukowachmy |
| 2. | rozpukowaše | rozpukowaštej | rozpukowašće |
| 3. | rozpukowaše | rozpukowaštej | rozpukowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | rozpukujmoj | rozpukujmy |
| 2. | rozpukuj | rozpukujtej (-taj) | rozpukujće |
| 3. | rozpukuj, njech rozpukuje | rozpukujtej (-taj) | njech rozpukuja (rozpukuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
roz-pu-ko-wać
Wurjekowanje
- IPA: ʀɔzpukou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne rozpukowaše je 0x dokładźene, rozpukowa (móže tež něšto druhe być) 0x.