rozrubować
rozrubować
rozrubować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | rozrubuju | rozrubujemoj | rozrubujemy |
2. | rozrubuješ | rozrubujetej (-taj) | rozrubujeće |
3. | rozrubuje | rozrubujetej | rozrubuja (rozrubuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | rozrubujo, rozrubujcy, rozrubowawši |
prezensowy particip | rozrubowacy |
preteritowy particip | rozrubowany |
ł-forma | rozrubował, rozrubowała, rozrubowało, dual: rozrubowałoj, plural: rozrubowali (rozrubowałe) |
werbalny substantiw | rozrubowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | rozrubowach | rozrubowachmoj | rozrubowachmy |
2. | rozrubowaše | rozrubowaštej | rozrubowašće |
3. | rozrubowaše | rozrubowaštej | rozrubowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | rozrubujmoj | rozrubujmy |
2. | rozrubuj | rozrubujtej (-taj) | rozrubujće |
3. | rozrubuj, njech rozrubuje | rozrubujtej (-taj) | njech rozrubuja (rozrubuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
roz-ru-bo-wać
Wurjekowanje
- IPA: ʀɔzʀubou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne rozrubowaše je 0x dokładźene, rozrubowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] rozrubać; rózno rubać; zrozrubać; zrozrubować
Přikłady:
- [1] Lutherje, kaž to BCS pišoł: ,,Kak naš Měrtyn Lutherus južo skjaržašo, až to psestajanje do nimskego njej žedna lažka wěc, ale až jo sěše zělo ako pjeńki kopas a zwite kuški rozrubowas, tak tež jo našomu serbskemu tararjeju se zejšło. (Rozhlad 1997)