rozrubować

rozrubować(hornjoserbšćina) wobdźěłać

werb wobdźěłać

wosoba singular dual plural
1. rozrubuju rozrubujemoj rozrubujemy
2. rozrubuješ rozrubujetej (-taj) rozrubujeće
3. rozrubuje rozrubujetej rozrubuja (rozrubuju)
aspekt ip
transgresiw rozrubujo, rozrubujcy, rozrubowawši
prezensowy particip rozrubowacy
preteritowy particip rozrubowany
ł-forma rozrubował, rozrubowała, rozrubowało,
dual: rozrubowałoj, plural: rozrubowali (rozrubowałe)
werbalny substantiw rozrubowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. rozrubowach rozrubowachmoj rozrubowachmy
2. rozrubowaše rozrubowaštej rozrubowašće
3. rozrubowaše rozrubowaštej rozrubowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. rozrubujmoj rozrubujmy
2. rozrubuj rozrubujtej (-taj) rozrubujće
3. rozrubuj, njech rozrubuje rozrubujtej (-taj) njech rozrubuja (rozrubuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: roz-ru-bo-wać

Wurjekowanje

IPA: ʀɔzʀubou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne rozrubowaše je 0x dokładźene, rozrubowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] rozrubać; rózno rubać; zrozrubać; zrozrubować

Přikłady:

[1] Lutherje, kaž to BCS pišoł: ,,Kak naš Měrtyn Lutherus južo skjaržašo, až to psestajanje do nimskego njej žedna lažka wěc, ale až jo sěše zělo ako pjeńki kopas a zwite kuški rozrubowas, tak tež jo našomu serbskemu tararjeju se zejšło. (Rozhlad 1997)


Přełožki wobdźěłać