rozsochować
rozsochować
rozsochować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozsochuju | rozsochujemoj | rozsochujemy |
| 2. | rozsochuješ | rozsochujetej (-taj) | rozsochujeće |
| 3. | rozsochuje | rozsochujetej | rozsochuja (rozsochuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | rozsochujo, rozsochujcy, rozsochowawši |
| prezensowy particip | rozsochowacy |
| preteritowy particip | rozsochowany |
| ł-forma | rozsochował, rozsochowała, rozsochowało, dual: rozsochowałoj, plural: rozsochowali (rozsochowałe) |
| werbalny substantiw | rozsochowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozsochowach | rozsochowachmoj | rozsochowachmy |
| 2. | rozsochowaše | rozsochowaštej | rozsochowašće |
| 3. | rozsochowaše | rozsochowaštej | rozsochowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | rozsochujmoj | rozsochujmy |
| 2. | rozsochuj | rozsochujtej (-taj) | rozsochujće |
| 3. | rozsochuj, njech rozsochuje | rozsochujtej (-taj) | njech rozsochuja (rozsochuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
roz-so-cho-wać
Wurjekowanje
- IPA: ʀɔzsɔʦhou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne rozsochowaše je 0x dokładźene, rozsochowa (móže tež něšto druhe być) 0x.