rozsydować so
rozsydować so
rozsydować so(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozsyduju | rozsydujemoj | rozsydujemy |
| 2. | rozsyduješ | rozsydujetej (-taj) | rozsydujeće |
| 3. | rozsyduje | rozsydujetej | rozsyduja (rozsyduju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | rozsydujo, rozsydujcy, rozsydowawši |
| prezensowy particip | rozsydowacy |
| preteritowy particip | rozsydowany |
| ł-forma | rozsydował, rozsydowała, rozsydowało, dual: rozsydowałoj, plural: rozsydowali (rozsydowałe) |
| werbalny substantiw | rozsydowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozsydowach | rozsydowachmoj | rozsydowachmy |
| 2. | rozsydowaše | rozsydowaštej | rozsydowašće |
| 3. | rozsydowaše | rozsydowaštej | rozsydowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | rozsydujmoj | rozsydujmy |
| 2. | rozsyduj | rozsydujtej (-taj) | rozsydujće |
| 3. | rozsyduj, njech rozsyduje | rozsydujtej (-taj) | njech rozsyduja (rozsyduju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
roz-sy-do-wać so
Wurjekowanje
- IPA: ʀɔzsɪdou̯aʧ sɔ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne rozsydowaše je 0x dokładźene, rozsydowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Do dźěła chcył młodych, starych honić, zo by tyło zemi serbowskej, kaž hdyž rano widźu rosu ronić so a brózdu dešćik srěbać sej, zo by narod kćěł a dawał płody, kaž hdyž kćenja z pupkow tłóča so a so wišnje w hałzach napřemo rozsyduja horjekach a spody. (Ćišinski)