roztykować
roztykować
roztykować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | roztykuju | roztykujemoj | roztykujemy |
| 2. | roztykuješ | roztykujetej (-taj) | roztykujeće |
| 3. | roztykuje | roztykujetej | roztykuja (roztykuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | roztykujo, roztykujcy, roztykowawši |
| prezensowy particip | roztykowacy |
| preteritowy particip | roztykowany |
| ł-forma | roztykował, roztykowała, roztykowało, dual: roztykowałoj, plural: roztykowali (roztykowałe) |
| werbalny substantiw | roztykowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | roztykowach | roztykowachmoj | roztykowachmy |
| 2. | roztykowaše | roztykowaštej | roztykowašće |
| 3. | roztykowaše | roztykowaštej | roztykowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | roztykujmoj | roztykujmy |
| 2. | roztykuj | roztykujtej (-taj) | roztykujće |
| 3. | roztykuj, njech roztykuje | roztykujtej (-taj) | njech roztykuja (roztykuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
roz-ty-ko-wać
Wurjekowanje
- IPA: ʀɔztɪkou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne roztykowaše je 0x dokładźene, roztykowa (móže tež něšto druhe być) 0x.