ruinować

ruinować

ruinować(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	ruinuju	ruinujemoj	ruinujemy
2.	ruinuješ	ruinujetej (-taj)	ruinujeće
3.	ruinuje	ruinujetej	ruinuja (ruinuju)

aspekt	ip
transgresiw	ruinujo, ruinujcy, ruinowawši
prezensowy particip	ruinowacy
preteritowy particip	ruinowany
ł-forma	ruinował, ruinowała, ruinowało, dual: ruinowałoj, plural: ruinowali (ruinowałe)
werbalny substantiw	ruinowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	ruinowach	ruinowachmoj	ruinowachmy
2.	ruinowaše	ruinowaštej	ruinowašće
3.	ruinowaše	ruinowaštej	ruinowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	—	ruinujmoj	ruinujmy
2.	ruinuj	ruinujtej (-taj)	ruinujće
3.	ruinuj, njech ruinuje	ruinujtej (-taj)	njech ruinuja (ruinuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: rui-no-wać

Wurjekowanje

IPA: ʀuinou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne ruinowaše je 1x dokładźene, ruinowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] zruinować; kóncować; ruiněrować

Přikłady:

[1] To rěka, zo chcu wšitko za sebje měć; zo njeje dźělenje ale wobsedźenje za mnje zwjeselace, zo dyrbju dźeń a nahrab- niši być, dokelž hdyž je M^ mój zaměr, tak SYM ja čim wjace, ćim wjace MAM; zo dyrbju druhim napřećo njepřećel być, swojim kupc napřeco, kiž chcedźa mje wobšudźić swojim konkurentam napřećo, ko- trychž chcu ruinować, a swojim dźěłaćerjam napřećo, kiž chcu wuklu- kać. (Rozhlad 1994)

Tutón profitowaše z prěnjeje swětoweje wójny a powójnskeje inflacije, skóncowa swojich konkurentow, torhny sej we wuchodźe Němskeje ryćerkubła pod nochć, a skónčnje jeho konku- renca ruinowaše. (Rozhlad 1998)

Přełožki

jendźelski: [1] [[ruin

ruin ]] [[:en:ruin

(en)]] němski: [1] ruinieren (de)