rumunski

rumunski

rumunski (hornjoserbšćina)

adjektiw

kazus	singular f	singular m	singular n	dual	plural
nominatiw	rumunska	rumunski	rumunske	rumunskej (rumunskaj)	rumunske (rumunscy)
genitiw	rumunskeje	rumunskeho	rumunskeho	rumunskeju	rumunskich
datiw	rumunskej	rumunskemu	rumunskemu	rumunskimaj	rumunskim
akuzatiw	rumunsku	rumunski (rumunskeho)	rumunske	rumunskej (rumunskeju)	rumunske (rumunskich)
instrumental	rumunskej	rumunskim	rumunskim	rumunskimaj	rumunskimi
lokatiw	rumunskej	rumunskim	rumunskim	rumunskimaj	rumunskich

adjektiw	rumunski
adwerb	rumunsce abo rumunski

Ortografija

Dźělenje słowow: ru-mun-ski

Semantika

Přikłady:

[1] A potom -- hdyž budźe tež rumunski wolij naš, prajimy Jendźelskej fifty-fifty -- abo dóstanjeće zymne klechi! (Brězan)

Z bitwišća je wothladowar ranjenych, kotryž je bitwu widźał, ju wopisał a list bjez bołharskeje censury přez rumunski póst do Lipska pósłał. (Katolski Posoł 1912)

Zo su tele rumunske žadanki kusk dźiwne, budźe so přidać dyrbjeć. (Katolski Posoł 1913)

Wotwodźene wopřijeća:

rumunšćina = rumunska rěč

Přełožki

jendźelski: [1] Romanian

němski: [1] rumänisch