tón

tón (hornjoserbšćina)

pokazowacy naměstnik

nominatiw	tón
genitiw	toho
datiw	tomu
akuzatiw	toho (čłow., zwěr.), tón (wěc.)
instrumental	tym
lokatiw	tom/tym1

¹ tom je prěnjotny twar, mjeztym zo tym so wutwori zaměnjowanjom měsćaka (lokatiwa) z nastrojnikom (instrumeltatom) – tenle druhotny twar so pak dźens wužiwa časćišo

Prawopis

Dźělenje słowow:

tón, to•ho

Wurjekowanje

MFA: /tu͡on/

Semantika

Woznamy:

[1] wróća so k juž spomnjenej muske wosobje abo wěcy muskeho rodu

Pochad:

Z prasłowjanskeho *tъ ^[→en]

Přikłady:

[1] Mi so tón muž zda jara podhladny.

Tón kłobuk je prosće přerjany!

Přełožki

Zapadosłowjanske

čěski: [1] ten

słowakski: [1] ten

Wšitke

čěski: [1] ten němski: [1] der, dieser

jendźelski: [1] the, that słowakski: [1] ten