wibrěrować
wibrěrować
wibrěrować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wibrěruju | wibrěrujemoj | wibrěrujemy |
| 2. | wibrěruješ | wibrěrujetej (-taj) | wibrěrujeće |
| 3. | wibrěruje | wibrěrujetej | wibrěruja (wibrěruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wibrěrujo, wibrěrujcy, wibrěrowawši |
| prezensowy particip | wibrěrowacy |
| preteritowy particip | wibrěrowany |
| ł-forma | wibrěrował, wibrěrowała, wibrěrowało, dual: wibrěrowałoj, plural: wibrěrowali (wibrěrowałe) |
| werbalny substantiw | wibrěrowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wibrěrowach | wibrěrowachmoj | wibrěrowachmy |
| 2. | wibrěrowaše | wibrěrowaštej | wibrěrowašće |
| 3. | wibrěrowaše | wibrěrowaštej | wibrěrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wibrěrujmoj | wibrěrujmy |
| 2. | wibrěruj | wibrěrujtej (-taj) | wibrěrujće |
| 3. | wibrěruj, njech wibrěruje | wibrěrujtej (-taj) | njech wibrěruja (wibrěruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wi-brě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯ibʀ'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wibrěrowaše je 1x dokładźene, wibrěrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Lucinka Halucinka hakle nětko wopřimny, zo ma wón w čapce zaštapjeny kłok, kotryž we wětřiku wibrěruje. (Cušcyna)
- Činiš cyle medicinske mjezwočo, tola štož w kónčkach twojeje ruki wibrěruje, je cyle a 354 scyła njemedicinske, a twoje woči -- w twojich wočach widźu, zo sym rjana za tebje, a njesmě widźeć dźeń, štož je widźała nóc? (Brězan)
- Jeje hłós wibrěrowaše, jako by wona přespěšnje běžała a nětkole z napinanjom měrnje dycha: >>Ja sym tež bojazliwa. (Brězan)
- Hłós rěčaceho wibrěruje, wón póžěra sylzy hnuća a sobuželnosć. (Brězan)
Přełožki wobdźěłać
|
vibrate
]] [[:en:vibrate |
(en)]] |