woćeńšować
woćeńšować
woćeńšować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | woćeńšuju | woćeńšujemoj | woćeńšujemy |
| 2. | woćeńšuješ | woćeńšujetej (-taj) | woćeńšujeće |
| 3. | woćeńšuje | woćeńšujetej | woćeńšuja (woćeńšuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | woćeńšujo, woćeńšujcy, woćeńšowawši |
| prezensowy particip | woćeńšowacy |
| preteritowy particip | woćeńšowany |
| ł-forma | woćeńšował, woćeńšowała, woćeńšowało, dual: woćeńšowałoj, plural: woćeńšowali (woćeńšowałe) |
| werbalny substantiw | woćeńšowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | woćeńšowach | woćeńšowachmoj | woćeńšowachmy |
| 2. | woćeńšowaše | woćeńšowaštej | woćeńšowašće |
| 3. | woćeńšowaše | woćeńšowaštej | woćeńšowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | woćeńšujmoj | woćeńšujmy |
| 2. | woćeńšuj | woćeńšujtej (-taj) | woćeńšujće |
| 3. | woćeńšuj, njech woćeńšuje | woćeńšujtej (-taj) | njech woćeńšuja (woćeńšuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wo-ćeń-šo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯ɔʧei̯nʃou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne woćeńšowaše je 0x dokładźene, woćeńšowa (móže tež něšto druhe być) 0x.