wocuzbnjować
wocuzbnjować
wocuzbnjować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wocuzbnjuju | wocuzbnjujemoj | wocuzbnjujemy |
| 2. | wocuzbnjuješ | wocuzbnjujetej (-taj) | wocuzbnjujeće |
| 3. | wocuzbnjuje | wocuzbnjujetej | wocuzbnjuja (wocuzbnjuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wocuzbnjujo, wocuzbnjujcy, wocuzbnjowawši |
| prezensowy particip | wocuzbnjowacy |
| preteritowy particip | wocuzbnjowany |
| ł-forma | wocuzbnjował, wocuzbnjowała, wocuzbnjowało, dual: wocuzbnjowałoj, plural: wocuzbnjowali (wocuzbnjowałe) |
| werbalny substantiw | wocuzbnjowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wocuzbnjowach | wocuzbnjowachmoj | wocuzbnjowachmy |
| 2. | wocuzbnjowaše | wocuzbnjowaštej | wocuzbnjowašće |
| 3. | wocuzbnjowaše | wocuzbnjowaštej | wocuzbnjowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wocuzbnjujmoj | wocuzbnjujmy |
| 2. | wocuzbnjuj | wocuzbnjujtej (-taj) | wocuzbnjujće |
| 3. | wocuzbnjuj, njech wocuzbnjuje | wocuzbnjujtej (-taj) | njech wocuzbnjuja (wocuzbnjuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wo-cuz-b-njo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯ɔʦuzbnʲou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wocuzbnjowaše je 0x dokładźene, wocuzbnjowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wocuzbnić