wohłupjować
wohłupjować
wohłupjować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wohłupjuju | wohłupjujemoj | wohłupjujemy |
2. | wohłupjuješ | wohłupjujetej (-taj) | wohłupjujeće |
3. | wohłupjuje | wohłupjujetej | wohłupjuja (wohłupjuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | wohłupjujo, wohłupjujcy, wohłupjowawši |
prezensowy particip | wohłupjowacy |
preteritowy particip | wohłupjowany |
ł-forma | wohłupjował, wohłupjowała, wohłupjowało, dual: wohłupjowałoj, plural: wohłupjowali (wohłupjowałe) |
werbalny substantiw | wohłupjowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wohłupjowach | wohłupjowachmoj | wohłupjowachmy |
2. | wohłupjowaše | wohłupjowaštej | wohłupjowašće |
3. | wohłupjowaše | wohłupjowaštej | wohłupjowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | wohłupjujmoj | wohłupjujmy |
2. | wohłupjuj | wohłupjujtej (-taj) | wohłupjujće |
3. | wohłupjuj, njech wohłupjuje | wohłupjujtej (-taj) | njech wohłupjuja (wohłupjuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wo-hłu-pjo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯ɔu̯upʲou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wohłupjowaše je 0x dokładźene, wohłupjowa (móže tež něšto druhe być) 0x.