wotłožować
wotłožować
wotłožować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wotłožuju | wotłožujemoj | wotłožujemy |
| 2. | wotłožuješ | wotłožujetej (-taj) | wotłožujeće |
| 3. | wotłožuje | wotłožujetej | wotłožuja (wotłožuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wotłožujo, wotłožujcy, wotłožowawši |
| prezensowy particip | wotłožowacy |
| preteritowy particip | wotłožowany |
| ł-forma | wotłožował, wotłožowała, wotłožowało, dual: wotłožowałoj, plural: wotłožowali (wotłožowałe) |
| werbalny substantiw | wotłožowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wotłožowach | wotłožowachmoj | wotłožowachmy |
| 2. | wotłožowaše | wotłožowaštej | wotłožowašće |
| 3. | wotłožowaše | wotłožowaštej | wotłožowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wotłožujmoj | wotłožujmy |
| 2. | wotłožuj | wotłožujtej (-taj) | wotłožujće |
| 3. | wotłožuj, njech wotłožuje | wotłožujtej (-taj) | njech wotłožuja (wotłožuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wot-ło-žo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯ɔtu̯oʒou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wotłožowaše je 0x dokładźene, wotłožowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Nadźija, kotruž z jeho přećelnosćow wotłožowach, dawaše mi nowe mocy. (Koch)
- Smoler wotłožuje mjeno wot Ralba, ně. (Rozhlad 1992)
- Wón rěka: "Zjednoćene mócnarstwa Francózska, Jendźelska a Ruska su so prawow mocowali, kotrež so ze žanoho wučinjenja wotłožować njehodźa a přećiwo zakładnym zasadam grichiskeje wustawy stoja, su krajej z lesću brónje wzali, a hdyž běchu jomu wobaranjo znjezmóžnili, su swoje winowatosće zaprěwajo a swoje \\156 Čo. (Katolski Posoł 1917)
- Dale hodźi pak so tež tuto futurum wot słowjesa >>hić<< wotłožować: Sprěnja matej słowjesy >>hić<< a >>być<< wjele přibuznosće po wuznamje a zdruha wjele zwisliwosće po činu. (Ćišinski)
- Bołharjo přećiwo tomu wotłožuja serbske žadanki, stojo na tym, zo ma Serbam jenož dźěl zemje připadnyć, kotryž je jim w zwjazkarskim zrěčenju připokazany. (Katolski Posoł 1913)
- Plisty, kotrež bě hólcam wotłožował, tych z cyła bolałe njeběchu, hač runje běše hólcam nós krwawił! (Katolski Posoł 1912)
- Tych druhich njechwalu (reprobo wotłožuju, zamjetuju); njetamam jich, dokelž tamanjo moja wěc njeje, ale jich zasady, kotrež su wopaćne, njemóžu připóznać (approbare non possurn). (Katolski Posoł 1912)
- Tola z lohkej wutrobu wotłožuju nadawk, tak luboho towarša, kaž knjez Kokla je, na joho čestnym jubileju postrowić. (Katolski Posoł 1912)
- Zamołwjenjo, zda so, wotłožuje so cyle na ß a policiju", a wužiwar zabudźe, zo je wšě statne zarjadowanjo podarmo, hdyž wón sam nochce z krutej a železnej wolu a sylnej woporniwosću swój dźěl přinošować. (Katolski Posoł 1916)
- Jajce (jejko) wotłožuja někotři wot jejakulojteje hórki, na kotrejž je mestačko natwarjene. (Katolski Posoł 1911)