wotwarjować
wotwarjować
wotwarjować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wotwarjuju | wotwarjujemoj | wotwarjujemy |
| 2. | wotwarjuješ | wotwarjujetej (-taj) | wotwarjujeće |
| 3. | wotwarjuje | wotwarjujetej | wotwarjuja (wotwarjuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wotwarjujo, wotwarjujcy, wotwarjowawši |
| prezensowy particip | wotwarjowacy |
| preteritowy particip | wotwarjowany |
| ł-forma | wotwarjował, wotwarjowała, wotwarjowało, dual: wotwarjowałoj, plural: wotwarjowali (wotwarjowałe) |
| werbalny substantiw | wotwarjowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wotwarjowach | wotwarjowachmoj | wotwarjowachmy |
| 2. | wotwarjowaše | wotwarjowaštej | wotwarjowašće |
| 3. | wotwarjowaše | wotwarjowaštej | wotwarjowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wotwarjujmoj | wotwarjujmy |
| 2. | wotwarjuj | wotwarjujtej (-taj) | wotwarjujće |
| 3. | wotwarjuj, njech wotwarjuje | wotwarjujtej (-taj) | njech wotwarjuja (wotwarjuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wot-wa-rjo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯ɔtu̯aʀʲou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wotwarjowaše je 0x dokładźene, wotwarjowa (móže tež něšto druhe być) 0x.