wujěchować
wujěchować
wujěchować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wujěchuju | wujěchujemoj | wujěchujemy |
| 2. | wujěchuješ | wujěchujetej (-taj) | wujěchujeće |
| 3. | wujěchuje | wujěchujetej | wujěchuja (wujěchuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wujěchujo, wujěchujcy, wujěchowawši |
| prezensowy particip | wujěchowacy |
| preteritowy particip | wujěchowany |
| ł-forma | wujěchował, wujěchowała, wujěchowało, dual: wujěchowałoj, plural: wujěchowali (wujěchowałe) |
| werbalny substantiw | wujěchowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wujěchowach | wujěchowachmoj | wujěchowachmy |
| 2. | wujěchowaše | wujěchowaštej | wujěchowašće |
| 3. | wujěchowaše | wujěchowaštej | wujěchowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wujěchujmoj | wujěchujmy |
| 2. | wujěchuj | wujěchujtej (-taj) | wujěchujće |
| 3. | wujěchuj, njech wujěchuje | wujěchujtej (-taj) | njech wujěchuja (wujěchuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wu-jě-cho-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯ui̯ʲɪʦhou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wujěchowaše je 0x dokładźene, wujěchowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Hakle tudy, hdyž pohladnych na konjej, w bitwach zdrěnej, pohladnych prěni króć do wobliča tak hrózbnochutneho, do sćěłowaneho wobliča wójny, wosudneje wójny, kotruž mějach za hrajku, za wjesołe wujěchowanje, zejhrawanje, wopřimujo w sebi wšitke kuzło dyrdomdejstwa. (Zalěski)
- Hdyž běch ja młody, da my na dróhu wujěchowali njejsmy, my smy sebi sel a popjer w hospodach na měd a wósk wuměnjeli a za železo a mjedź smy kožuchi a zorno dawali a smy so tak z prawdu a (Zalěski)