zanošować
zanošować
zanošować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | zanošuju | zanošujemoj | zanošujemy |
2. | zanošuješ | zanošujetej (-taj) | zanošujeće |
3. | zanošuje | zanošujetej | zanošuja (zanošuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | zanošujo, zanošujcy, zanošowawši |
prezensowy particip | zanošowacy |
preteritowy particip | zanošowany |
ł-forma | zanošował, zanošowała, zanošowało, dual: zanošowałoj, plural: zanošowali (zanošowałe) |
werbalny substantiw | zanošowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | zanošowach | zanošowachmoj | zanošowachmy |
2. | zanošowaše | zanošowaštej | zanošowašće |
3. | zanošowaše | zanošowaštej | zanošowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | zanošujmoj | zanošujmy |
2. | zanošuj | zanošujtej (-taj) | zanošujće |
3. | zanošuj, njech zanošuje | zanošujtej (-taj) | njech zanošuja (zanošuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
za-no-šo-wać
Wurjekowanje
- IPA: zanoʃou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zanošowaše je 11x dokładźene, zanošowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] zaspěwać
Přikłady:
- [1] Wón zanošowaše spěwy a přewodźeše so ze šumjenjom swojeju křidłow; tale wuskutkowana harmonija wobaraše woslabjenju pruhowaneje duše. (Katolski Posoł 1915)
- Swjedźeńske kěrluše so zanošowachu. (Katolski Posoł 1915)
- Knježny z rukomaj kleskajo, zanošowachu radostne wołanjo a wospjetowachu chwalbny kěrluš jehnjeća, z kotrohož krjewju je duša wumožena. (Katolski Posoł 1915)
- Wone zanošowachu melodije njewuprajnje lubozne a přewodźachu so wjesele z křidleškomaj pjerchotajcy. (Katolski Posoł 1915)
- Zjednoćene měsćanske spěwarske towarstwa přednjesechu wšelake spěwy a wojerska hudźbna kapała zanošowaše přihódne štučki. (Katolski Posoł 1915)
- Jandźelojo přinjesechu je zasy na brjóh, wokoło njoho křidła hibajcy a kěrluše zanošujcy wo dobyću, kotrohož nastroj běše wón był. (Katolski Posoł 1915)
- Wobuza so njepřida, hdźež spěw zanošuja, přećelnje so njebjesa w dušach wujasnjuja. (Zejler)
- Kosy klinča, spěwy žnjency zanošuja wjesela, hdyž wot rožki, žołtej pšeńcy ćežke snopy wjazaja. (Zejler)
- Zaspěwaj, zanošuj ze wsy won rjany hłós přezpólny, zo klinči tróštne božemje wšěm lubym w cyłej wsy. (Zejler)
- Hdyž hórke dźělenje na časnym puću jim wóčkow žórła wotewri, hdyž słabnje duch při třělby trašnym ruću, jich pěkny spěw tak posylni horjo a starosć tam wotchadźuje, hdźež so hłós tróštniwy zanošuje. (Zejler)
- Měr připójda ert lubych zwonow, zo škowrončk rjeńšo njespěwje, tež wyše tamnych krawnych honow ta radosć křidła wupřestrje; krejlačna wójna wupřaha, swět zanošuj haleluja! (Zejler)
- A du, a du preč ptačata, spěwar z nimi zrudny spěw zanošuje, radosć zasowidźenja wuchwaluje a pozběha. (Zejler)
- Će, žiwjenje, chcu pozběhować, Kiž zbóžnik sy a přećel mi, Ći swoje spěwy zanošować We twojej rjanej swětłosći; A moja duša spěwa ći: Pój, nawoženja njebjeski. (Wałtar)
- Što zanošuja bohaći a chudźi ",,Kak powitam ja tebje wjesele? (Wałtar)
- Jeli dźěći a młodostni dale rady serbske spěwy zanošuja, jeli přimaja so młodźi serbscy komponisća, awtorojo, hudźbnicy a producenća a druzy nadarjeni pilnje gratu, da so prez to z cyłeje wutroby wjeselu. (Rozhlad 1998)
- Bulank wuswědčić, zo je šwarnje přinošował k poradźenju předewzaća, ma rěkać k zabawjenju hosći, zanošujo disciplinowanje, při tym runje tak agilnje kaž lóštnje "njezachodne pěsnje kaž Dźens je swjedźeń, ,,Mamoj "mój abo ryzy ptačokwasny hymnus Limbórski kwas. (Rozhlad 1998)
- Salowskeho pod serbskim "titulom ,,Božo, ty Serbow, kotryž dźens serbscy 'katolikojo jako swój zanošuja. (Rozhlad 1998)
- Při jeho hraću zaklinčachu rjane spěwy, kotrež my sobu zanošowaćhmy. (Dobrucky)
- Hižo při wječeri bě słyšeć před woknami spěwanje hodownych k\ nic jenochudźi zanošowachu, ale tež druzy. (Dobrucky)
- Spěwachmy te ž druhe kěrluše, kiž jeno šćedry wječor so zanošowachu. (Dobrucky)
- Zahorjene hosćinske rěče klinčachu, hrimotace sławy buchu wunošowane, hudźba zanošowaše rjane hnujace słowakske hłosy, wosebje cunje a wutrobu hłuboko jimacy *slovenske travnice - mi hišće nětko po dlěje dyžli 40 lětach we wušomaj klinča a dopominaja na dawno zandźene rjane časy. (Dobrucky)