zanošować

zanošować(hornjoserbšćina) wobdźěłać

werb wobdźěłać

wosoba singular dual plural
1. zanošuju zanošujemoj zanošujemy
2. zanošuješ zanošujetej (-taj) zanošujeće
3. zanošuje zanošujetej zanošuja (zanošuju)
aspekt ip
transgresiw zanošujo, zanošujcy, zanošowawši
prezensowy particip zanošowacy
preteritowy particip zanošowany
ł-forma zanošował, zanošowała, zanošowało,
dual: zanošowałoj, plural: zanošowali (zanošowałe)
werbalny substantiw zanošowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. zanošowach zanošowachmoj zanošowachmy
2. zanošowaše zanošowaštej zanošowašće
3. zanošowaše zanošowaštej zanošowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. zanošujmoj zanošujmy
2. zanošuj zanošujtej (-taj) zanošujće
3. zanošuj, njech zanošuje zanošujtej (-taj) njech zanošuja (zanošuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: za-no-šo-wać

Wurjekowanje

IPA: zanoʃou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne zanošowaše je 11x dokładźene, zanošowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] zaspěwać

Přikłady:

[1] Wón zanošowaše spěwy a přewodźeše so ze šumjenjom swojeju křidłow; tale wuskutkowana harmonija wobaraše woslabjenju pruhowaneje duše. (Katolski Posoł 1915)
Swjedźeńske kěrluše so zanošowachu. (Katolski Posoł 1915)
Knježny z rukomaj kleskajo, zanošowachu radostne wołanjo a wospjetowachu chwalbny kěrluš jehnjeća, z kotrohož krjewju je duša wumožena. (Katolski Posoł 1915)
Wone zanošowachu melodije njewuprajnje lubozne a přewodźachu so wjesele z křidleškomaj pjerchotajcy. (Katolski Posoł 1915)
Zjednoćene měsćanske spěwarske towarstwa přednjesechu wšelake spěwy a wojerska hudźbna kapała zanošowaše přihódne štučki. (Katolski Posoł 1915)
Jandźelojo přinjesechu je zasy na brjóh, wokoło njoho křidła hibajcy a kěrluše zanošujcy wo dobyću, kotrohož nastroj běše wón był. (Katolski Posoł 1915)
Wobuza so njepřida, hdźež spěw zanošuja, přećelnje so njebjesa w dušach wujasnjuja. (Zejler)
Kosy klinča, spěwy žnjency zanošuja wjesela, hdyž wot rožki, žołtej pšeńcy ćežke snopy wjazaja. (Zejler)
Zaspěwaj, zanošuj ze wsy won rjany hłós přezpólny, zo klinči tróštne božemje wšěm lubym w cyłej wsy. (Zejler)
Hdyž hórke dźělenje na časnym puću jim wóčkow žórła wotewri, hdyž słabnje duch při třělby trašnym ruću, jich pěkny spěw tak posylni horjo a starosć tam wotchadźuje, hdźež so hłós tróštniwy zanošuje. (Zejler)
Měr připójda ert lubych zwonow, zo škowrončk rjeńšo njespěwje, tež wyše tamnych krawnych honow ta radosć křidła wupřestrje; krejlačna wójna wupřaha, swět zanošuj haleluja! (Zejler)
A du, a du preč ptačata, spěwar z nimi zrudny spěw zanošuje, radosć zasowidźenja wuchwaluje a pozběha. (Zejler)
Će, žiwjenje, chcu pozběhować, Kiž zbóžnik sy a přećel mi, Ći swoje spěwy zanošować We twojej rjanej swětłosći; A moja duša spěwa ći: Pój, nawoženja njebjeski. (Wałtar)
Što zanošuja bohaći a chudźi ",,Kak powitam ja tebje wjesele? (Wałtar)
Jeli dźěći a młodostni dale rady serbske spěwy zanošuja, jeli přimaja so młodźi serbscy komponisća, awtorojo, hudźbnicy a producenća a druzy nadarjeni pilnje gratu, da so prez to z cyłeje wutroby wjeselu. (Rozhlad 1998)
Bulank wuswědčić, zo je šwarnje přinošował k poradźenju předewzaća, ma rěkać k zabawjenju hosći, zanošujo disciplinowanje, při tym runje tak agilnje kaž lóštnje "njezachodne pěsnje kaž Dźens je swjedźeń, ,,Mamoj "mój abo ryzy ptačokwasny hymnus Limbórski kwas. (Rozhlad 1998)
Salowskeho pod serbskim "titulom ,,Božo, ty Serbow, kotryž dźens serbscy 'katolikojo jako swój zanošuja. (Rozhlad 1998)
Při jeho hraću zaklinčachu rjane spěwy, kotrež my sobu zanošowaćhmy. (Dobrucky)
Hižo při wječeri słyšeć před woknami spěwanje hodownych k\ nic jenochudźi zanošowachu, ale tež druzy. (Dobrucky)
Spěwachmy te ž druhe kěrluše, kiž jeno šćedry wječor so zanošowachu. (Dobrucky)
Zahorjene hosćinske rěče klinčachu, hrimotace sławy buchu wunošowane, hudźba zanošowaše rjane hnujace słowakske hłosy, wosebje cunje a wutrobu hłuboko jimacy *slovenske travnice - mi hišće nětko po dlěje dyžli 40 lětach we wušomaj klinča a dopominaja na dawno zandźene rjane časy. (Dobrucky)


Přełožki wobdźěłać