zaroćować

zaroćować(hornjoserbšćina) wobdźěłać

werb wobdźěłać

wosoba singular dual plural
1. zaroćuju zaroćujemoj zaroćujemy
2. zaroćuješ zaroćujetej (-taj) zaroćujeće
3. zaroćuje zaroćujetej zaroćuja (zaroćuju)
aspekt ip
transgresiw zaroćujo, zaroćujcy, zaroćowawši
prezensowy particip zaroćowacy
preteritowy particip zaroćowany
ł-forma zaroćował, zaroćowała, zaroćowało,
dual: zaroćowałoj, plural: zaroćowali (zaroćowałe)
werbalny substantiw zaroćowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. zaroćowach zaroćowachmoj zaroćowachmy
2. zaroćowaše zaroćowaštej zaroćowašće
3. zaroćowaše zaroćowaštej zaroćowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. zaroćujmoj zaroćujmy
2. zaroćuj zaroćujtej (-taj) zaroćujće
3. zaroćuj, njech zaroćuje zaroćujtej (-taj) njech zaroćuja (zaroćuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: za-ro-ćo-wać

Wurjekowanje

IPA: zaʀɔʧou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne zaroćowaše je 0x dokładźene, zaroćowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] zaprajić; zaprajeć; zaprajować; zažohnować; zaroćić; zaroćeć; wopřisahać

Přikłady:

[1] Saul pak zaroćowarjow mortwych a wěšćerjow z kraja wuhnał. (Stary zakoń 1976)
W nocy dóńdźechu k žónskej, a wón praji: ">Wěšć mi přez ducha zaroćowanja mortwych a zbudź mi toho, kotrehož budu ći mjenować. (Stary zakoń 1976)
Tež swojeho syna pósła wón přez woheń, wěšćeše a kuzłaše a postaji zaroćowarjow mortwych a wukładowarjow znamjenjow, činješe scyła mnoho, štož je złe we wočomaj Jahwy, a hněwaše jeho z tym. (Stary zakoń 1976)
Kónčne sčozva k nabo~ ref ornzje Jozija wotstroni tež zaroćowarjow mortwych a wukładowarjow znamjenjow, terafimy a přibohi, scyła wšitke wohidma, kotrez". (Stary zakoń 1976)
Jeli had kusnje, prjedy hač sy jeho zaroćil, njepomha ći ničo, zo, sy zaroćowar. (Stary zakoń 1973)


Přełožki wobdźěłać