zarumować
zarumować
zarumować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zarumuju | zarumujemoj | zarumujemy |
| 2. | zarumuješ | zarumujetej (-taj) | zarumujeće |
| 3. | zarumuje | zarumujetej (-taj) | zarumuja (zarumuju) |
| aspekt | p/ip | ||
| transgresiw | zarumujo, zarumujcy, zarumowawši | ||
| prezensowy particip | zarumowacy | ||
| preteritowy particip | zarumowany | ||
| ł-forma | zarumował, zarumowała, zarumowało, dual: zarumowałoj, plural: zarumowali (zarumowałe) | ||
| werbalny substantiw | zarumowanje | ||
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zarumowach | zarumowachmoj | zarumowachmy |
| 2. | zarumowa(še) | zarumowaštej | zarumowašće |
| 3. | zarumowa(še) | zarumowaštej | zarumowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | --- | zarumujmoj | zarumujmy |
| 2. | zarumuj | zarumujtej (-taj) | zarumujće |
| 3. | zarumuj, njech zarumuje | zarumujtej (-taj) | njech zarumuja (zarumuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
za-ru-mo-wać
Wurjekowanje
- IPA: zaʀumou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zarumowaše je 0x dokładźene, zarumowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Jónu drje wona spyta něšto knihow zarumować, při tym so druhe składy knihow spowróćichu, a tak wone tež ležo wostachu. (Stachowa)
- Handroš měšeše so mjez sukelnikow, pomhaše dobrym ludźom trochu při zarumowanju jich předawarnišća, ćišćeše hornčerce wóz a zetka na zeleninowych wikach korčmarja ze Šćučeje korčmy, hdźež bě něhdy jónu někotre měsacy jako konjernik słužił. (Krawža)
Přełožki wobdźěłać
|
furnish a flat
]] [[:en:furnish a flat |
(en)]] |