nominatiw što
genitiw čeho
datiw čemu
akuzatiw što/čo1
instrumental čim
lokatiw čom/čim2

1 čo so wšědnje wužiwa po předłóžkach
2 čom je prěnjotny twar, mjeztym zo čim so wutwori zaměnjowanjom měsćaka (lokatiwa) z nastrojnikom (instrumeltatom) – tenle druhotny twar so pak dźens wužiwa časćišo

Dźělenje słowow:

što, če•ho

Wurjekowanje

MFA: [ʃtɔ], [t͡ʃɛhɔ]

Woznamy:

[1] naměstnik, z kotrymž so začinaja někotre přidatne prašenja

Pochad:

[1] Wot prasłowjanskeho *čьto [→en]. Zwuk č so je w sobuzynkowej wazbje z t přeměni do š dla jednorišeje wurěče. Samsna změna so sta tež w rušćinje, hačkuliž prawopis so je njezměnił, tuž rusce что /što/. Porunaj tež z čěskim a pólskim co (woboje z prjedyšeho čso), słowakskim čo, serbo-chorwatskim šta a što.

Přikłady:

[1] Što ći wón napisa?
Što da činiš?
Z čim móžu posłužić?
Za čo ći plaći?

Přełožki

wobdźěłać
Zapadosłowjanske
wobdźěłać
nominatiw što
genitiw čeho
datiw čemu
akuzatiw što/čo1
instrumental čim
lokatiw čom/čim2

1 čo so wšědnje wužiwa po předłóžkach
2 čom je prěnjotny twar, mjeztym zo čim so wutwori zaměnjowanjom měsćaka (lokatiwa) z nastrojnikom (instrumeltatom) – tenle druhotny twar so pak dźens wužiwa časćišo

Dźělenje słowow:

što, če•ho

Wurjekowanje

MFA: [ʃtɔ], [t͡ʃɛhɔ]

Woznamy:

[1] móže nawjazować na wuprajeny tak kaž njewuprajeny podmjet (subjekt) srjedźneho/ničejeho rodu (neutra) we hłownej sadźe a často započina wotwisnu sadu – tu so zwjetša wjaza z přiwěškom

Pochad:

[1] hl. prašacy naměstnik što

Přikłady:

[1] Woprašach so, štož byštej chcyłoj činić.
Rjeknychu něšto, čemuž wěrić nemóžu.
Čim starši, ćim mudriši.